Όταν θα πούμε το anpan... anpan-άκι!

Είναι δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, πριγκίπισσες, κοινούς θνητούς και αμετάβλητους βατράχους.. 

κουάξ! κουάξ!

Δεν το ακούσατε πρώτα από εμάς. Ούτε αυτό ούτε και το ό,τι απ' ό,τι φαίνεται σύντομα θα μας  λείψουν πολλά καλούδια της έως τώρα ζωής μας και ίσως φτάσουμε και σε σημεία σοβαρής στέρησης… Στο λεγόμενο σημείο όπου θα πούμε το «ψωμί, ψωμάκι»..

       

Ψωμί................................................................Ψωμάκι!!!

          

 Επειδή δεν είναι απαραίτητο να μας βρει η συμφορά εντός Ελληνικών συνόρων (όσο κρατάνε ανοιχτά τα σύνορά τους οι άλλες χώρες προς τους Έλληνες πολίτες, γιατί το ακούσαμε κι αυτό περί κλεισίματος των συνόρων!)-ειδικά τώρα που κερδίζουν έδαφος και μυστήριες φασιστικές απόψεις- καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι ώστε να μπορούμε να εκφράσουμε την εξαθλίωσή μας και να προτάξουμε το χέρι για βοήθεια και σε άλλες γλώσσες (πώς λένε «μάθε τέχνη κι ας τηνε»; Αντίστοιχα, μάθε γλώσσα κι ας τηνε!).

Πώς θα πούμε λοιπόν το «ψωμί, ψωμάκι» αν βρεθούμε στην Ιαπωνία;

Anpan, anpan-άκι!

Είναι τόσο απλό!

Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους. Ως γνωστόν, στην Ιαπωνία το ψωμί δεν χαίρει της ίδιας μεταχείρισης με την Ελλάδα. Δεν είναι δηλαδή μόνιμος συνοδός όλων των γευμάτων και σίγουρα δεν το κάνουν «βούτα» στη soy sauce (τουλάχιστον όχι μέχρι να βρεθεί ένας σοβαρός Ελληνάρας στην Ιαπωνία, να τους δώσει τα φώτα του!).

 

Κλασική "επίθεση" για βούτα

Το anpan που αναφέρθηκε νωρίτερα, είναι από τα πιο γνωστά και δημοφιλή «ψωμιά» στην Ιαπωνία-έχοντας δώσει το όνομά του και σε έναν εξίσου δημοφιλή ήρωα κινουμένων σχεδίων: τον anpan man!

Anpan-man!

Σημαντικό χαρακτηριστικό του anpan, είναι ότι στη γεύση είναι… γλυκό! Μια σχετικά ακριβής περιγραφή του θα ήταν: στρογγυλό φραντζολάκι, μαλακό σε υφή, και γέμιση από γλυκιά κόκκινη, άσπρη ή πράσινη πάστα φασολιών.

Κλασικό anpan με γέμιση κόκκινων φασολιών

Υπάρχουν επίσης διάφορες εκδοχές με πρόσθετα υλικά στην γέμιση, όπως π.χ. πάστα σουσαμιού, μικρή πίκλα κ.α. Για τη ζύμη από την οποία φτιάχνονται τα anpan, χρησιμοποιείται η ίδια μαγιά που χρησιμοποιείται για την ζύμωση του σάκε.

Διάφορα είδη anpan

Σύμφωνα με ιστορικά δεδομένα, το πρώτο anpan «ψήθηκε» το 1875 από τον Yasubei Kimura. Ο κύριος Kimura ήταν στο επάγγελμα σαμουράι, αλλά με την διάλυση των σαμουράι ως κοινωνική τάξη (την περίοδο Meiji), ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα ως... φούρναρης! Πεποίθησή του- και τάση της εποχής- ήταν ότι η Ιαπωνική κουλτούρα έπρεπε να δυτικοποιηθεί περαιτέρω. Ο τρόπος του να συμβάλει σε αυτό ήταν να φτιάξει ένα είδος ψωμιού, το οποίο θα ήταν τόσο καλά προσαρμοσμένο στο γούστο του μέσου Ιάπωνα, ώστε αυτός να αρχίσει να τρώει ψωμί (όπως οι δυτικοί).

Μέχρι εκείνη την εποχή, η συνταγή που κυκλοφορούσε για ψωμί παραήταν αλμυρή και ξινή για τους Ιάπωνες (ψωμί διέθεταν κυρίως τα ξενοδοχεία στους ξένους πελάτες τους). O Yasubei άνοιξε τον φούρνο του, ονόματι Buneido στην αρχή, στο Hikage-cho, στο Τόκυο, το 1869. Αυτός ήταν και ο πρώτος φούρνος που ανήκε σε Ιάπωνα, στην Ιαπωνία. Το 1874 μεταφέρθηκε στην περιοχή Ginza του Τόκυο και μετονομάστηκε σε Kimuraya-το Kimuraya υπάρχει ακόμα και σήμερα (http://www.ginzakimuraya.jp/index.html ). Όταν πια κατάφερε να δημιουργήσει τη συνταγή για το anpan-μετά από πολλή αναζήτηση της ιδανικής συνταγής- άρχισε να το πουλάει με γέμιση από πάστα φασολιών σαν σνακ. Το anpan έγινε γρήγορα πολύ δημοφιλές χάρη στη γεύση του αλλά και την τάση που επικρατούσε στην Ιαπωνία για κάθε τι καινούριο και ξένο.

Ο αυθεντικός φούρνος Kimuraya

Η δημοτικότητα του anpan εκτοξεύτηκε όταν ένας άντρας, ονόματι Takayuki Yamaoka ζήτησε από τους άρχοντες της Ιαπωνίας την άδεια να παρουσιάσει στον αυτοκράτορα το anpan, που τόσο άρεσε στον ίδιο. Οι άρχοντες απευθύνθηκαν στον Yasubei με το αίτημα να φτιάξει εκείνος anpan για τον αυτοκράτορα. Έτσι ο Yasubei πρόσφερε με πολλή φροντίδα anpan στον αυτοκράτορα στις 4 Απριλίου του 1875. Και φυσικά ο αυτοκράτορας αγάπησε τόσο αυτό το νέο έδεσμα που ζήτησε από τον Yasubei να παρασκευάζει για εκείνον κάθε μέρα anpan.

Έτσι έγινε και το anpan έγινε πάρα πολύ δημοφιλές στην Ιαπωνία!

Και με αυτόν τον τρόπο τελικά άρχισε να ανεβαίνει σταδιακά και η δημοτικότητα του δυτικού τύπου ψωμιού στη χώρα. 

Υπάρχουν διάφορα είδη anpan και θα αναφέρουμε μερικά από αυτά:

·         Ogura: περιέχει ogura (γέμιση από κόκκινα φασόλια)

 

·         Sakura: έχει στην κορυφή πίκλα άνθους ή φύλλου κερασιάς (ήταν και ο τύπος anpan που παρουσιάστηκε και στον αυτοκράτορα το 1875)

 

·         Kuri: περιέχει γέμιση από kuri (κάστανο)

 

·         Shiroan: Με γέμιση από λευκά φασόλια και λευκό σουσάμι

 

·          Keshi: Πασπαλισμένη κορυφή με σπόρια παπαρούνας

Πέραν αυτών των τύπων anpan, έχουν δημιουργηθεί στην πορεία και πολλές παραλλαγές ψωμιών:

·         Kare-pan:τηγανιτό ψωμί με γέμιση κάρρυ

 

·         Melon-pan: Γλυκό ψωμάκι με σχήμα πεπονιού

 

·         Jam-pan: Φραντζολάκι με γέμιση από μαρμελάδα φράουλα

 

κ.α. πολλά.

Και εδώ ολοκληρώθηκε ένα κεφάλαιο που τελικά περιείχε πολλά διδάγματα: 

·         Κάθε καλό επιχειρηματικό σχέδιο λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κοινού-στόχου (δεν έχει νόημα να παράξεις ένα προϊόν για εξωγήινους, γιατί απλούστατα οι εξωγήινοι δεν έχουν ευρώ)

·         Η καλύτερη διαφήμιση είναι να καταναλώσει το προϊόν σου ένα εξέχον πρόσωπο της επικαιρότητας (βλέπε αυτοκράτορας!)

·         (και για να μην ξεχνιόμαστε..) το «ψωμί ψωμάκι» στην Ιαπωνία θα το λέμε “anpan,anpan-άκι”!!!!

 

 

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας!