photo by C.Houliaras & T.Katsimihas

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Ιαπωνικό Περίπτερο στο 12ο Διεθνές Χριστουγεννιάτικο Bazaar


Το Σάββατο 26 Νοεμβρίου και την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011, πραγματοποιείται το 12ο Διεθνές  Χριστουγεννιάτικο  Bazaar για την υποστήριξη του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Φίλοι του Παιδιού» στο Helexpo Palace.



Η πρεσβεία της Ιαπωνίας συμμετέχει με περίπτερο στο Bazaar υποστηρίζοντας την προσπάθεια που γίνεται για τη φροντίδα των παιδιών. Το Ιαπωνικό περίπτερο θα περιλαμβάνει μικροαντικείμενα, χειροποίητα προϊόντα και άλλα είδη.

Τα έσοδα των πωλήσεων θα δοθούν για την υποστήριξη παιδιών που έχουν ανάγκη καθώς και σε παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών.

Το Bazaar θα λειτουργεί όλο το Σαββατοκύριακο από τις 10 το πρωί μέχρι το βράδυ ενώ θα λάβει χώρα στο Athens Helexpo Palace.

Για περισσότερες πληροφoρίες μπορείτε να συμβουλευτείτε την ιστοσελίδα της πρεσβείας της Ιαπωνίας :

Είτε στο Φιλανθρωπικό Σωματείο «Φίλων του παιδιού» : http://www.filoitoupediou.gr


Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Shichi-go-san, 15 Νοεμβρίου, η μέρα που τα βρέφη γίνονται παιδιά!


Ένας από τους σημαντικότερους εορτασμούς της Ιαπωνίας, είναι ο «Shichi-Go-san» που σημαίνει πολύ απλά επτά-πέντε-τρία και αφορά τα παιδιά αυτής της ηλικίας. Συγκεκριμένα, στις 15 Νοεμβρίου κάθε έτους, όλα τα κορίτσια ηλικίας τριών και επτά ετών και όλα τα αγόρια ηλικίας πέντε ετών, γιορτάζουν τη μετάβασή τους από τη βρεφική στην παιδική ηλικία.

ημέρα εορτασμού!

Η γιορτή Shichigosan δεν αποτελεί Εθνική Αργία επομένως οι περισσότεροι γονείς συνηθίζουν να τη γιορτάζουν το αμέσως προηγούμενο ή επόμενο Σαββατοκύριακο της 15ης Νοεμβρίου.

Γιατί όμως αυτές οι ηλικίες? Καλή ερώτηση. Μια απάντηση είναι ότι οι μονοί αριθμοί θεωρούνται στην Ιαπωνία τυχεροί αριθμοί (είναι χαρακτηριστικό ότι π.χ.  ένα σετ πιάτων, ποτηριών κλπ τα οποία στην Ελλάδα αγοράζουμε σε εξάδες, στην Ιαπωνία τα πωλούν πάντα σε πεντάδες! Είναι αστείο πώς όλα μας τα προικιά από την Ιαπωνία μοιάζουν ή λειψά ή σπασμένα καθώς πάντα φαίνεται να λείπει ένα κομμάτι από το σετ!).

ακόμα και η google τιμά τη γιορτή!

Όμως γιατί 3 και 7 στα κορίτσια και 5 στα αγόρια? Εδώ οι γνώσεις μας έχουν ένα κενό.. Μάλλον πιστεύουν ότι τα αγόρια καθυστερούν ελαφρώς να περάσουν τη βρεφική ηλικία, αλλά αυτό είναι καθαρά προσωπική μας εκτίμηση οπότε μη βιαστείτε να παρεξηγηθείτε αγαπητοί άρρενες Αναγνώστες!

Η παράδοση και ο εορτασμός του shichigosan φαίνεται να ξεκινά από την ρομαντική περίοδο Heian (794 – 1185 μ.Χ.) την περίοδο που άνθισαν οι τέχνες και η ποίηση στην Ιαπωνία, μια ρομαντική όντως εποχή με ωραίες ιστορίες και «εικόνες». Εκείνα τα χρόνια, ο εορτασμός αφορούσε αποκλειστικά την Αυλή, τα παιδιά της αριστοκρατικής τάξης. Μέχρι την περίοδο πλέον Edo (1603-1868 μ.Χ.) το έθιμο αυτό είχε μεταφερθεί από την αριστοκρατία στην τάξη των Σαμουράι και μετά στον απλό λαό. Η τάξη των Σαμουράι, υιοθέτησε και μερικά άλλα στοιχεία στον εορτασμό. Για παράδειγμα, τα αγόρια μέχρι την ηλικία των 5 ξύριζαν το κεφαλάκι τους ενώ από τα πέντε είχαν δικαίωμα να μακρύνουν τα μαλλιά τους (τόσο που οι Σαμουράι πολεμιστές έκαναν περίτεχνη κοτσίδα) ενώ φορούσαν για πρώτη φορά hakama ένα παντελόνι που μπορεί να περιγραφεί ως μακριά ζιπ-κιλοτ. Ίσως λανθασμένη περιγραφή..είναι ουσιαστικά το κάτω μέρος ενός αντρικού κιμονό. Στις μέρες μας, ένα είδος hakama φορούν οι αθλητές Ιαπωνικών  παραδοσιακών πολεμικών τεχνών όπως το Ιάιντο, Κέντο, Αϊκίντο κ.α.

παλιότερα χρόνια

Πώς γιορτάζουν λοιπόν οι Ιαπωνικές οικογένειες το shichigosan? Αν η 15η Νοεμβρίου δεν «πέφτει» Σαββατοκύριακο , τότε συνήθως ένα Σαββατοκύριακο πριν ή μετά την 15η Νοεμβρίου, γίνεται ένα μικρό τελετουργικό στα σπίτια όπου τα παιδάκια αυτής της ηλικίας ντύνονται με παραδοσιακά κιμονό, και όλη μαζί η οικογένεια επισκέπτεται ένα σιντοϊστικό ναό. Συνήθως οι δημοφιλείς ναοί όπως ο Meiji στο Harajuku και ο Hie στην Akasaka , συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο πλήθος οικογενειών στο Τόκιο. Όμως στην επαρχία, οι οικογένειες επισκέπτονται το ναό που θεωρούν «οικογενειακό». Κάτι σαν τη δική μας Ενορία..

Η 15η Νοεμβρίου -σύμφωνα με το Ιαπωνικό Ημερολόγιο- είναι η πιο ευοίωνη μέρα του χρόνου και οι Ιάπωνες , όπως όλοι οι γονείς του κόσμου, θέλουν την καλύτερη τύχη για τα παιδιά τους γι αυτό και έχει επιλεγεί η συγκεκριμένη ημερομηνία.

Στους ναούς γίνεται συνήθως κάποιο τελετουργικό από τον ιερέα , ο οποίος διώχνει τα κακά πνεύματα , ενώ οι γονείς και τα παιδιά προσεύχονται για μακροζωία, υγεία και ευημερία. Μετά το τελετουργικό, τα παιδιά λαμβάνουν παραδοσιακές Ιαπωνικές μακρόστενες καραμελίτσες σε ροζ και άσπρο χρώμα, οι οποίες λέγονται Chitose Ame (chitose σημαίνει 1000 χρόνια) οι οποίες συμβολίζουν τη μακροζωία και την υγεία (το ροζ και το λευκό στην Ιαπωνία είναι χρώματα που έχουν αυτούς τους συμβολισμούς) ενώ τοποθετούνται σε ειδικές σακουλίτσες οι οποίες έχουν πάνω τους τυπωμένα έναν Γερανό και μια χελώνα, ζώα που επίσης θωρούνται από τους Ιάπωνες οτι φέρνουν τύχη και μακροζωία (σας θύμισε κάτι απο Φένγκ Σούι με τις χελώνες?).

chitose ame!
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι μέχρι το 1902 – οπότε και ο τρόπος αυτός μετρήματος καταργήθηκε από το νόμο- στην Ιαπωνία θεωρούσαν ότι μόλις γεννιέται ένα παιδί είναι ήδη ένος έτους και αυξανόταν η ηλικία του όχι την ημέρα των γενεθλίων του αλλά την ημέρα που άλλαζε το σεληνιακό έτος (σύμφωνα με το Κινέζικο δηλαδή ημερολόγιο). Ωστόσο από το 1902 υιοιθετήθηκε ο Δυτικός τρόπος μετρήματος... Με λίγα λόγια, στο μέτρημα της ηλικίας είμαστε καθαρά Ελληνίδες καθώς ο Ιαπωνικός παραδοσιακός τρόπος είναι ασύμφορος αφού μας προσθέτει ένα χρονάκι!!

Όσοι από εσάς έχετε παιδάκια, ανήψια , εγγόνια 3, 5 ή 7 ετών, να σας ζήσουν λοιπόν καθώς σήμερα είναι η μέρα τους!

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

O Toshiki Okada & η ομάδα “Chelfitsch” στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών!


Πολύ «Ιαπωνία» στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τελευταία! Στις 10-13 Νοεμβρίου 2011 , η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών φιλοξενεί παραστάσεις του Toshiki Okada και της ομάδας του Chelfitsch, οι οποίοι θα μας παρουσιάσουν τις παραστάσεις “Hot Pepper”, “air Conditioner” και “Farewell Speech”.


Ο Toshiki Okada, ένα ανερχόμενο λαμπρό αστέρι της Ιαπωνικής και Παγκόσμιας σκηνής, συγγραφέας και σκηνοθέτης ο ίδιος, επιθυμεί -μέσω των παραστάσεών του- να σκιαγραφήσει το «ζόρικο» και σκληρό –συχνά- εργασιακό περιβάλλον στην Ιαπωνία (και όχι μόνο πλέον) καθώς και την κενότητα που παρουσιάζουν οι διαπροσωπικές σχέσεις στον επαγγελματικό χώρο, όχι μόνο στην Ιαπωνία αλλά και τη Δύση. Οι χορογραφίες συνοδεύονται απο τη μουσική του σαξοφωνίστα Τζών Κόλτρεην ενώ οι διάλογοι είναι στην Ιαπωνική γλώσσα με Ελληνικούς –φυσικά- υπέρτιτλούς.


Αναλυτικά για τις παραστάσεις:

Ποιός είναι ο Toshiki Okada και η ομάδα του;

Ευχή μας η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών να συνεχίσει να φιλοξενεί προτάσεις που αφορούν Ιάπωνες καλλιτέχνες είτε εκδηλώσεις με Ιαπωνικό χαρακτήρα!

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ο πρώτος (;) ΄Έλληνας στην Ιαπωνία


Λευκάδιος Χέρν ή Γιάκουμο Κοιζούμι

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερος κόσμος γνωρίζει τον Λευκαδίτη (για την ακρίβεια η Ελληνική του καταγωγή προέρχεται απο τα Κύθηρα) Λευκάδιο Χέρν, έναν Έλληνο-Ιρλανδό που περιπλανήθηκε ανά την υφήλιο για να καταλήξει στην Ιαπωνία στα τέλη το 19ου αιώνα. Επιστημονικές μελέτες για τον ιδιαίτερο αυτό συγγραφέα έχουν γίνει από επαγγελματίες, από ειδικούς και είναι διαθέσιμες και στο διαδίκτυο.
εξώφυλλο μεταφρασμένου βιβλίου
Εμείς θα κάνουμε μια δική μας απλή περιγραφή με την ευκαιρία της ανακοίνωσης για τη διοργάνωση εκδήλωσης στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ωνάσειου Ιδρύματος, στη Λεωφόρο Συγγρού.

Η εκδήλωση έχει τίτλο

Λευκάδιος Χερν: Σπουδές και ιστορίες για περίεργα πράγματα
Κύκλος Άγνωστος Ελληνισμός

και θα λάβει χώρα στις 3 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 20:30 στην Κεντρική σκηνή.
 
Για καλή μας τύχη, και στις τρέχουσες οικονομικές συγκυρίες, η τιμή του εισιτηρίου είναι αρκετά χαμηλή, γεγονός το οποίο θα μας επιτρέψει να απολαύσουμε από κοντά την εκδήλωση η οποία περιλαμβάνει την πρώτη προβολή ταινίας κινουμένων σχεδίων του Παναγιώτη Ράππα, εμπνευσμένη από την ιστορία «η πηγή της νιότης» του Λευκάδιου Χέρν.
 
Ο Λευκάδιος Χέρν, λοιπόν, φυσιογνωμία «εξωτική» και παραμυθένια, ταξίδεψε στην Ιρλανδία, την Αμερική και την Καραϊβική, κλείνοντας το ταξίδι του ίσως και λίγο τυχαία αρχικά, στην Ιαπωνία. Η άφιξή του συνέπεσε με τη δραματική αλλαγή της Ιαπωνίας, την έξοδο από τη φεουδαρχική εποχή των σαμουράι και των σογκούν και την είσοδο στα παγκόσμια πράγματα , στο άνοιγμα των συνόρων και στην αρχή της διεθνοποίησης της Ιαπωνίας. Είναι η περίοδος που τα κιμονό αντικαθίστανται με Δυτικού τύπου περιβολές, τα άλογα με τροχούς, τα σπαθιά με όπλα, το Ιαπωνικό λιτό φαγητό με δυτικό φαγητό και άλλες συνήθειες.
εξώφυλλο μεταφρασμένου βιβλιού
 Ο Λευκάδιος Χέρν αρχικά εγκαταστάθηκε στην Ιαπωνική επαρχία όπου ακόμη –ευτυχώς- οι αλλαγές δεν ήταν τόσο αισθητές. Εκεί, στην επαρχία Μάτσουε γνώρισε μια Ιαπωνίδα , γόνο σεβαστής οικογένειας την οποία και παντρεύτηκε και έχουμε πλέον ντοκουμέντα για τους πρώτους Ελληνο-Ιάπωνες εν Ιαπωνία! Ο Λευκάδιος καταπιάστηκε με διάφορες εργασίες κυρίως όμως διδάσκοντας Αγγλικά, ωστόσο η μεγαλύτερη προσφορά του ήταν η καταγραφή των Ιαπωνικών μύθων και ιστοριών. Όσα λέγονταν δηλαδή μέχρι τότε από στόμα σε στόμα, από τη γιαγιά στα εγγόνια, ο Χέρν τα κατέγραψε, κάνοντάς τα «αθάνατα» και προσβάσιμα σε όλους.

Στην επίσημη ιστοσελίδα της πρεσβείας της Ιαπωνίας, η Ιαπωνολόγος Δρ. Κλαίρη Παπαπαύλου έχει συντάξει εξαιρετική αναφορά μετά από χρόνια μελέτης πάνω στο Λευκάδιο Χέρν, στην οποία όλοι μας έχουμε πρόσβαση μέσω του ακόλουθου συνδέσμου:


Η εκδήλωση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών αναμένεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα καθώς αποτελεί μια προσπάθεια παρουσίασης διαφόρων πτυχών και εικόνων του έργου του Λευκάδιου Χέρν, ενώ ο δημιουργός της ταινίας κινουμένων σχεδίων Παναγιώτης Ράππας, πολυβραβευμένος και με Διεθνή παρουσία, είμαστε σίγουρες ότι θα μας ενθουσιάσει με το έργο του. Την καλλιτεχνική επιμέλεια της εκδήλωσης έχουν οι Ραλλού Βογιατζή (με μακρά εμπειρία και εξοικείωση με τις Ιαπωνικές τέχνες), ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και ο Παναγιώτης Ράππας.
ο Λευκάδιος Χέρν με την Ιαπωνίδα σύζυγό του

Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ:


Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν βιβλία που περιλαμβάνουν μέρος των κειμένων του Λευκάδιου Χέρν (για αυτό οι τίτλοι αυτών των βιβλίων δε συμπίπτουν με τους επίσημους τίτλους των βιβλίων που έγραψε ο Χέρν).

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

«Κείμενα από την Ιαπωνία» εκδ. Ίνδικτος
«Το αγόρι που ζωγράφιζε γάτες και άλλες ιστορίες» εκδ. Ίνδικτος
«Ιαπωνικοί θρύλοι» εκδ. Σιδέρης
«Καινταν» εκδ. Σμυρνιωτάκης
«Όλεθρος» εκδ. Guttenberg
«Ο άλλος Λευκάδιο Χερν» εκδ. Παπαζήση (της Δρ. Κλαίρη Παπαπαύλου)
«Εντός του κύκλου των ψυχών» εκδ. Ίνδικτος
«Η χώρα των χρυσανθέμων» εκδ. Κέδρος

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Μια Ελληνίδα για τον Ιαπωνικό Πολιτισμό!


Την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου , ξεκινά κύκλος σεμιναρίων για τον Ιαπωνικό Πολιτισμό, με τίτλο «Από την ποίηση της Άπω Ανατολής» ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στους χώρους της Εταιρείας Φίλων του Λαού (Λαϊκό Πανεπιστήμιο - Ευριπίδου 12, Αθήνα http://www.etftl.com) με ομιλήτρια τη Δρ. Κλαίρη Παπαπαύλου, Ιστορικό Απωανατολικής Τέχνης.

Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί σε έξι 2ωρες συναντήσεις ενώ - σημαντικό- η είσοδος είναι ελεύθερη. Οι ώρες διεξαγωγής του σεμιναρίου είναι 17:00-19:00 ενώ καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με την Εταιρεία Φίλων του Λαού ώστε να λάβετε διευκρινίσεις (τηλ. 210 884 7385/ 210 321 6626). 


Η Δρ. Κλαίρη Παπαπαύλου είναι ένας από τους ελάχιστους ‘Ελληνες Ιστορικούς που έχουν εξειδικευτεί στον Ιαπωνικό Πολιτισμό, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι είναι η πρώτη Ελληνίδα που της απονεμείθηκε ο «Έπαινος του Υπουργού Εξωτερικών της Ιαπωνίας» από τον πρέσβη της Ιαπωνίας στην Ελλάδα το 2007, κ. Takanori Kitamura, ως αναγνώριση της συνεισφοράς της στην ανάπτυξη των Ελληνο-Ιαπωνικών πολιτιστικών σχέσεων.

Το βιογραφικό της τεράστιο, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να το συμπτύξουμε στα κάτωθι: σπούδασε αρχαιολογία-ιστορία στην Αθήνα και το Παρίσι ενώ έκανε Μεταπτυχιακές και Διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Αμερικής. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στο Διαπανεπιστημιακό Κέντρο του Τόκιο και με υποτροφία του Μπέρκλεϋ επισκέφτηκε μουσεία και πανεπιστήμια των Η.Π.Α. Το 1983 –στο πλαίσιο προγράμματος πολιτιστικών ανταλλαγών των δύο χωρών- προσκλήθηκε στην Κίνα , έχει συνεισφέρει πολυάριθμες δημοσιεύσεις και ομιλίες σε θέματα του ΣινοΙαπωνικού πολιτισμού ενώ εγκαινίασε τη διδασκαλία του πολιτισμού αυτού στις Φιλοσοφικές Σχολές των Πανεπιστημίων της Κρήτης και της Αθήνας (πηγή: Embassy of Japan in Athens).

Όμως, πραγματικά, η σύντομη αυτή βιογραφική ανασκόπηση δεν μπορεί να εκφράσει το μέγεθος της συνεισφοράς της στην προβολή της Ιαπωνικής κουλτούρας, τέχνης και πολιτισμού, ενώ σίγουρα ο αναγνώστης μας δεν μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της αγάπης της προς την Ιαπωνία, τους ανθρώπους και κυρίως τον Πολιτισμό. Η Δρ. Κλαίρη Παπαπαύλου έχει το χάρισμα του ομιλητή κατά την ταπεινή μας άποψη και σίγουρα σε γοητεύει σε κάθε ομιλία της με τις γνώσεις της και κυρίως με την αμεσότητα της.

Η Δρ. Παπαπαύλου έχει πραγματοποιήσει διάφορους κύκλους σεμιναρίων στην Εταιρία Φίλων του Λαού και εμείς θα φροντίσουμε να είμαστε και πάλι εκεί για να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας στην ποίηση, αυτή τη φορά, της Άπω Ανατολής .

Πολύ ενδιαφέρον, πρακτικό και αναλυτικό online σεμινάριο για τον Ιαπωνικό Πολιτισμό από την Δρ. Κλαίρη Παπαπαύλου μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα της πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Αθήνα στον ακόλουθο σύνδεσμο:



Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Μια πρώτη γεύση από την χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου..!!

Η χιλιομετρική απόσταση των δυο χωρών , Ελλάδας-Ιαπωνίας, είναι σίγουρα αρκετά μεγάλη, οι πολιτισμοί και οι τέχνες διαφέρουν εξίσου πολύ, οι άνθρωποι, η γλώσσα, οι καθημερινές συνήθειες.....Δεν έχουμε όμως σκεφτεί ότι και οι δυο χώρες αντιπροσωπεύουν και είναι παγκοσμίως γνωστές για ένα ξεχωριστό δένδρο η καθεμιά – σύμβολο που μέχρι και σήμερα μας μεταφέρει όμορφες εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές....

Και δεν μιλάμε παρά μόνο για την Ελιά και την Κερασιά!!

Στις 22 Σεπτεμβρίου λοιπόν, στο χώρο του κινηματογράφου Cool Tymvos (Δημοσθένους 12, Παραλία Μαραθώνος), φιλοξενείται μια όμορφη εκδήλωση που θα φέρει πολύ κοντά τις δυο αυτές χώρες. Μια βραδιά που καλεί όλους εμάς να ενεργοποιήσουμε τις πέντε αισθήσεις μας και να δείξουμε ακόμα και τον σεβασμό μας στα θύματα της Φουκοσίμα.

Μια βραδιά που οργανώνει η επιτροπή CHERRY BLOSSOM AND OLIVE BRANCH σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιαπωνίας.
Το αναλυτικό πρόγραμμα το επισυνάπτουμε ακόλουθα και να θυμίσουμε ότι η είσοδος είναι ελεύθερη!!

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης

20.00 Έκθεση Φωτογραφίας με θέμα το τσουνάμι / των Bon Koizumi και Hirokazu Ohashi. Έκθεση μικρογραφίας του γλυπτού «Το Πνεύμα του Ερμή» του Masaaki Noda

20.30 Χαιρετισμός εκ μέρους της Οργανωτικής Επιτροπής από τον κ. Σπύρο Ζαγάρη (τ. Δήμαρχο Μαραθώνος)

20.35 Χαιρετισμός από τον κ. Susumu Ueda, Πρόξενος  της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Αθήνα

20.40 Προβολή ταινιών μικρού μήκους: “Message from Japan” για ένα μουσικό συγκρότημα /“Message from Nadeshiko Japan” για την Εθνική Γυναικών

21.00 Μουσική παράσταση με τους Κaoru Shimizu, mezzo-soprano, Συγκρότημα «ANEMOS»:  Κώστας Χατζόπουλος & Κατερίνα Νιτσοπούλου σε πρώτη παρουσίαση μελοποιημένων HAIKU

22.00 Δεξίωση

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Kappa…όπως λέμε Kappa- Maki Σούσι….!!!

 
Κι όμως τα συγκεκριμένα Κάππα , δεν θα τα βρείτε σε κανένα Ιαπωνικό εστιατόριο…μιας και πρόκειται για ένα υπερφυσικό μυθικό ον!!

Την αφορμή να γράψουμε για τα Kappa, μας την έδωσε η Ιαπωνική ταινία που προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας, με τίτλο “ Underwater Love “ του Shinji Imaoka.


 Σύμφωνα με την Ιαπωνική μυθολογία, τα Kappa, είναι ένα ξωτικό του νερού που απεικονίζεται σαν μια ανθρωποειδής  μορφή και περίπου με το μέγεθος ενός παιδιού!
Πολλοί βέβαια, εντοπίζουν τις ρίζες του σε προηγούμενη κινέζικη μυθολογία, αλλά σύμφωνα με κάποια έργα τέχνης και κείμενα που βρέθηκαν πριν από τον 8ο αιώνα, μαρτυρούν πως προέρχεται από μια ανάμειξη παραδόσεων από θεότητες και χαρακτηριστικά του Βουδισμού και του Σιντοϊσμού.



Τα Kappa ζουν  στις λίμνες και τα ποτάμια, μυρίζουν σαν ψάρια και απεικονίζονται με το σώμα μιας χελώνας, όπως το κεφάλι, τα άκρα και το κέλυφος .Έχουν μακριά μαλλιά και στην κορυφή του κεφαλιού έχουν μια εσοχή για να συγκρατούν το νερό, το οποίο είναι και η πηγή δύναμής τους.Το χρώμα τους είναι κιτρινοπράσινο, αν και  μερικοί δε λένε , ότι μπορεί να αλλάξει το χρώμα του , όπως αλλάζει και ο χαμαιλέοντας.
Έχουν περίπου το μέγεθος ενός παιδιού, ηλικίας 6 εως 10, καταλαβαίνουν την Ιαπωνική γλώσσα και τους αρέσει να αντιμετωπίζουν διάφορες δοκιμασίες, όπως το να παλέψουν σε έναν αγώνα σούμο.


Για ποιον λόγο όμως υπάρχουν αυτά τα φανταστικά πλάσματα?

Κατά καιρούς έβγαιναν μύθοι και μυθοπλασίες για να εξυπηρετήσουν διάφορες ανάγκες κοινωνικές, πολιτιστικές κ.ο.κ
Το θρυλικό αυτό πλάσμα, λέγεται ότι χρησιμοποιείται για να φοβίσει τα παιδιά , για τους κινδύνους που κρύβονται στα νερά. Παρόλα αυτά , τα Kappa δεν θεωρούνται και τόσο αθώα.


Έχουν κατηγορηθεί ότι προσπαθούν να δελεάσουν τους ανθρώπους και να τους προκαλέσουν σε πάλη. Άλλες ιστορίες πάλι λένε ότι σε Kappa οφείλονται αρκετοί πνιγμοί ανθρώπων και ζώων, βιασμοί γυναικών και απαγωγές.
Σίγουρα υπάρχουν διάφοροι μύθοι και ιστορίες , οι οποίες δικαιολογούν την ύπαρξη αυτών των ξωτικών.
Οι ιστορίες αυτές, αλλάζουν από τόπο σε τόπο, από χωριό σε χωριό.
Κάποιοι θεωρούν τα Kappa, κακό σημάδι, κάποιοι τα θεωρούν καλό σημάδι.
Μέχρι τώρα, απεικονίζονται σε αρκετές Σιντοϊστικές εικόνες και συνήθως προαναγγέλλουν κάποιο θάνατο, ειδικά όταν δεν έχουν αρκετό νερό στην εσοχή του κεφαλιού τους.
Παρόλα αυτά , τα Kappa,  μπορούν να γίνουν φίλοι των ανθρώπων με αντάλλαγμα κάποιο δώρο ή δίνοντάς τους αρκετά αγγούρια, που σύμφωνα με τον μύθο , είναι και η τροφή ενός Kappa!!

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που υπάρχει και η γνωστή ονομασία σούσι, το Kappa-Maki, το οποίο είναι με αγγούρι και θα σας δώσουμε την συνταγή του, στο άμεσο μέλλον!!

Αν λοιπόν βρεθείτε στην Ιαπωνία και έχετε την τύχη να δείτε κάποιο Kappa, όπως η πρωταγωνίστρια στην ταινία Underwater Love, μην ξεχάσετε τροφοδοτηθείτε από αγγούρια και νερό!!!


 Στα πλαίσια´ Νύχτες Πρεμιέρας´, θα έχετε την δυνατότητα να δείτε αρκετές Ιαπωνικές ταινίες και το αφιέρωμα στον Ιάπωνα σκηνοθέτη Γιασούζο Μασουμούρα.
Περισσότερες πληροφορίες στο http://www.cinemanews.gr/v5/aiff2011/index.php

 http://www.youtube.com/watch?v=DTxy1-YhRqQ Underwater Love Trailer

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Ο Ιαπωνικός Δεκαπενταύγουστος...

 Αν νομίζατε ότι μόνο στην Ελλάδα μας τα πάντα νεκρώνουν την εβδομάδα του δεκαπενταύγουστου, δεν έχετε ακούσει ποτέ για το Obon , μια παρόμοια Ιαπωνική αργία. Το obon αποτελεί μια Βουδιστική εορτή, κατά την οποία εορτάζονται οι πρόγονοί μας. Οι Ιάπωνες πιστεύουν ότι στη διάρκεια του obon οι ψυχές των νεκρών προγόνων μας, έρχονται στη «Γη» για να επανασυνδεθούν προσωρινά με τους συγγενείς τους. Κάθε χρόνο λοιπόν τον Αύγουστο εκεί γύρω στις 13-15 του μηνός  τα πνεύματα των προγόνων μας επιστρέφουν κοντά μας, στον κόσμο των ζωντανών. Και παρότι ίσως ακούγεται λίγο θρίλερ, καμία σχέση με κάτι τρομακτικό...είναι ίσως η πιο ωραία γιορτή της Ιαπωνίας μετά τις ανθισμένες κερασιές (που δε γίνονται και τόσα δρώμενα). 

Ιαπωνικό Πανηγύρι

Μιας και η γιορτή αυτή λοιπόν πέφτει κατακαλόκαιρο είναι μια ευκαιρία να πάρουν οι Ιάπωνες εργαζόμενοι και την καλοκαιρινή αδειούλα τους- μη φανταστείτε 2-3 εβδομάδες- άντε καμιά φούλ εργάσιμη εβδομάδα στην καλύτερη περίπτωση. Κατά τη διάρκεια του obon γίνονται διάφορα όμορφα και «εξωτικά» -για τον τουρίστα- δρώμενα, είναι όμως και μια ευκαιρία για τους ντόπιους να χαλαρώσουν και να γιορτάσουν. 

ukiyo-e με θέμα τη θάλασσα της Ιαπωνίας

Πώς γιορτάζεται το obon λοιπόν? Συνήθως οι Ιάπωνες κρεμούν φαναράκια έξω από τα σπίτια τους ,για να βρουν τα πνεύματα των προγόνων το δρόμο τους προς το σπίτι ενώ γίνονται διάφοροι χοροί και πανηγύρια –πανηγύρια με σχετικά διαφορετικό νόημα από αυτό που μας έρχεται δυστυχώς πλέον στο μυαλό με το άκουσμα της λέξης πανηγύρια- ενώ σε κάθε μινιατούρα ναού που έχει κάθε σπίτι- κάτι σαν το δικό μας εικονοστάσι- προσφέρονται φαγητά, φρούτα και σάκε ώστε να φάει και να πιει το πνεύμα του κάθε προγόνου μας που θα μας επισκεφθεί. 

καμιντάνα, το Ιαπωνικό εικονοστάσι

Συνήθως μαζεύονται όλα τα μέλη της οικογένειας και πάνε στον οικογενειακό τάφο για να τον καθαρίσουν, να προσφέρουν λουλούδια και άλλα καλά και να χαιρετίσουν τους προγόνους. Η θρησκεία στην Ιαπωνία έχει περισσότερο να κάνει με την αγάπη και το σεβασμό προς τους προγόνους- με το απλοϊκό σκεπτικό ότι αν δεν υπήρχαν δε θα υπήρχαμε- παρά προς φόβο ή δέος προς τους θεούς. 

χαιρετισμός στον τάφο των προγόνων

Οι εκδηλώσεις του obon κανονικά κρατούν 3 μέρες αλλά η ημερομηνία έναρξης του κάθε φεστιβάλ διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Οι ρίζες του βασίζονται στον εξής μύθο: «μια φορά και έναν καιρό, ένας εκπαιδευόμενος μοναχός , κάνοντας διαλογισμό είδε ότι η συγχωρεμένη μητέρα του, υπέφερε και ήταν δυστυχισμένη. Στεναχωρημένος που το πνεύμα της μητέρας του δε μπορούσε να ηρεμήσει, ρώτησε τον Βούδα πώς θα μπορούσε να απαλλάξει τη μητέρα του από αυτή την κατάσταση. Ο Βούδας τον συμβούλευσε να κάνει προσφορές σε βουδιστές μοναχούς την 15η μέρα του 7ου μήνα (μην μπερδεύεστε! Σύμφωνα με το Κινέζικο ημερολόγιο –και αυτό που χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι Ιάπωνες- ο 7ος μήνας είναι ο Αύγουστος). Ο μαθητευόμενος μοναχός ακολούθησε τα λόγια του και είδε τη μητέρα του να απελευθερώνεται! Παράλληλα όμως, «είδε» και το μέγεθος της θυσίας που έκανε η μητέρα του ώστε ο ίδιος να έχει ό,τι θέλει καθώς και την παντελή έλλειψη εγωισμού της. Ο μαθητευόμενος, ευγνώμων που η μητέρα του «σώθηκε» και χαρούμενος για την τόσο καλή καρδιά της, άρχισε να χορεύει και να τραγουδά από ευτυχία! Από αυτόν το χορό προέρχεται το obon-odori (odori σημαίνει χορός) , ο χορός που χορεύουν κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ. Αναλυτικά θα περιγράψουμε κάποια άλλη φορά τα ιαπωνικά φεστιβάλ ή πανηγύρια , omatsuri ιαπωνιστί.

χορός και Ιαπωνικά τύμπανα!

Κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ λοιπόν, οι Ιάπωνες φορούν τα καλοκαιρινά κιμόνο ή αλλιώς yukata, πάνε στα αντίστοιχα πανηγύρια, χορεύουν παραδοσιακούς χορούς, τρώνε παραδοσιακά φαγητά, πίνουν και διασκεδάζουν!

Στο τέλος της περιόδου του obon, τοποθετούνται φαναράκια στα ποτάμια και στις θάλασσες για να φύγουν και πάλι οι ψυχές... 

φαναράκια μέσα στα οποία φέυγουν οι ψυχες

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! Κι όσοι μείνετε εδώ στην πόλη... μην ανησυχείτε..κι εμείς εδώ θα είμαστε!!!

καλο καλοκαίρι!!!!