Yatzer......και Κώστας Βογιατζής….Εκλεκτός φίλος, σοβαρός επαγγελματίας και μια ανήσυχη ψυχή που θέλει να γνωρίσει τον κόσμο όλο μέσα από τα ταξίδια του..
Βρισκόμαστε για έναν πρωινό Κυριακάτικο καφέ στον εξαιρετικό χώρο του σπιτιού-γραφείου, στον λόφο του Στρέφη.
twm: Κώστα..Design Week στο Τόκυο. Ποιο ήταν το πρώτο σου συναίσθημα, πριν ακόμα βρεθείς εκεί…?
c.v: Αποφάσισα να πάω στο Τόκυο, δύο εβδομάδες πριν…Ήταν μια πρόταση της φίλης και συνεργάτιδάς μου Έμμα και τελευταία στιγμή είπα να πάω..
Το Τόκυο ήταν πάντα ένα όνειρο ζωής και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που κατάφερα να πάω σε αυτό το νησί!!
Ένα νησί που φαίνεται μικρό ίσως στον χάρτη, αλλά μια χώρα τελικά πολύ μεγάλη… !
twm:Ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση με το που πάτησες το πόδι σου στο νησί αυτό?
twm:Ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση με το που πάτησες το πόδι σου στο νησί αυτό?
c.v: Εξωγήινος!!! Μετά από πολλές ώρες ταξιδιού και jet-lag, με οδηγίες για το πώς να κατευθυνθώ προς το Sinjuku, ομολογώ ότι χάθηκα! Περπάταγα στους εκτυφλωτικούς δρόμους του Sinjuku,αντίθετα από την κατεύθυνση που ήθελα να πάω, με τους Ιάπωνες να με κοιτάνε περίεργα εξαιτίας των μαλλιών μου που είναι σγουρά και παρόλο που ήμουν ¨lost in translation¨, αισθανόμουν τόσο όμορφα…
Ήμουν σίγουρος ότι θα χανόμουν και δεν θα βρισκόμουν ποτέ με την Έμμα!!!
Τελικά έφτασα στο ξενοδοχείο, όπου η συνεννόηση ήταν δύσκολη γιατί δεν ήξεραν καλά Αγγλικά και η δεύτερη μεγάλη εντύπωση ήταν όταν αντίκρισα το δωμάτιο….
Ένα μικρό δωμάτιο –υποτίθεται δίκλινο- στο οποίο ίσα που χώραγες, απίστευτα στενάχωρο και μια τεράστια τζαμαρία που θύμιζε disco ball, γιατί το βράδυ όλα τα φωτάκια απέξω έμπαιναν στο δωμάτιο και βρισκόσουν σε ένα συνεχές πάρτυ..!
twm: Είσαι πλέον εκεί..Πές μου πού οργανώθηκε το Design Week ,για την οργάνωση, την ατμόσφαιρα εκεί, τον κόσμο…
c.v: Ήταν η πιο αδιάφορη εγκατάσταση του Design Week που έχω ποτέ πάει….και στην αρχή είχαμε απογοητευτεί πολύ με την Έμμα.
Σε κάθε Design Week, υπάρχει πάντα ο κυρίως χώρος που βρίσκονται οι περισσότεροι designers και μετά υπάρχουν οι μικρότεροι που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη.
Δυστυχώς το κυρίως κτήριο ήταν τελείως αδιάφορο. Είχε την αίσθηση του σπιτιού ενός Ιάπωνα, που όλοι και όλα είναι στριμωγμένα…
Απογοητευτικό ήταν ότι στον εξωτερικό χώρο, βρίσκονταν οι νέοι designers, οι οποίοι βρίσκονταν έτσι ακάλυπτοι, που σε περίπτωση βροχής, θα εκθέτονταν οι δουλειές τους.
Η απελπισία μας ήταν μεγάλη, γιατί φυσικά περιμέναμε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Τελικά όμως υπήρχε ένα μαγικό βαλιτσάκι στην όλη ιστορία….
Ένα βαλιτσάκι που μοίραζαν στο press και ήταν το μαγικό βιβλιαράκι ,που για εμένα αυτό ήταν τελικά το Design Week του Τόκυο.
Εκθέσεις, γκαλερί, μαγαζιά, designers που βρίσκονταν διάσπαρτα σε όλο το Τόκυο και εκεί που τελικά σκεφτόμασταν πως θα περάσουν οι 10 ημέρες, τελικά ήταν πάρα πολύ λίγες , γιατί υπήρχαν εξαιρετικά πράγματα που μπορούσες να δεις.
twm: Τι ιδιαίτερο υπήρχε? (αν υπήρχε..)
c.v: Υπήρχαν πολλά….ξεχώρισα όμως την ξύλινη θήκη για το i-phone που πήρα από μια εταιρεία που λέγεται Hacoa...
twm: Αγαπημένος Ιάπωνας designer..
c.v: Tokujin Yoshioka...τον οποίο και γνώρισα και μου έκανε απίστευτη εντύπωση το γεγονός, ότι αποφεύγει να δώσει συνέντευξη επειδή δεν γνωρίζει καλά Αγγλικά και μπορεί να ειπωθούν αλλιώς αυτά που θα πει..
Γνωστός για το αόρατο τηλέφωνο που δημιούργησε…
twm: Θεωρείς ότι οι Ιάπωνες έχουν μια ιδιαίτερη ματιά στο Design γενικότερα? Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που τους κάνει ιδιαίτερους? Τι διαφορετικό παρατηρείς στον χώρο αυτό σε σχέση με την Δύση?
c.v: Ναι…σίγουρα! Οι Ιάπωνες έχουν ξεχωριστή ματιά, όχι μόνο στο Design αλλά και στην αρχιτεκτονική.
Πιστεύω πως ο αναγκαστικός τρόπος ζωής και ο χώρος, που τους διαθέτει το έθνος τους, τους αναγκάζει να σκεφτούν μινιμαλιστικά και απλά.
Έχουν πειθαρχία και υπομονή και δεν είναι τυχαίο ότι την χώρα αυτή την χαρακτηρίζει ο μινιμαλισμός σε αντίθεση με την Αμερική που είναι η βασίλισσα του μαξιμιλισμού.
Αυτό που λέει ο Dieter Rams ¨Good design is as little as possible¨ ταιριάζει απίστευτα στους Ιάπωνες, παρόλο που το είπε Γερμανός.
Οι Ιάπωνες είναι ένας λαός, που την πολυχρηστικότητα την έχουν μέσα στο μυαλό τους και είναι απίστευτο πώς μπορούν αυτό να το μεταφέρουν σε ένα σχέδιο..Είναι το mentality των Ιαπώνων, που τους κάνει πιο εκλεκτούς..
Για παράδειγμα, τα σπίτια τους είναι πολύ μικρά για έναν Ευρωπαίο και πιθανόν δύσκολα για να ζήσει κάποιος από εμάς σε αυτά…Παρόλα αυτά είναι λειτουργικά και μπορούν κάνουν και έναν Ευρωπαίο να αφομοιώσει εύκολα την ζωή των Ιαπώνων.
twm: Τόκυο…Μια πόλη όπως την περίμενες? Τι γνώμη έχεις για τους Ιάπωνες?
c.v: Και πολύ καλύτερα….Είναι μια πόλη εικαστικά πολύ καλύτερη από την Νέα Υόρκη…Τα χρώματα της, ο κόσμος της, ακόμα και τα ρούχα που φοράνε συνθέτουν την πόλη αυτή και υπάρχουν!
Αισθάνεσαι μια ηρεμία…Δεν υπάρχει φασαρία, παρόλο που υπάρχει τέτοιος συνωστισμός.
Υπάρχει με μια λέξη πολιτισμός. Είναι σίγουρα 10 χρόνια μπροστά οι Ιάπωνες από τους δυτικούς, όχι μόνο στην τεχνολογία αλλά και σε πολιτισμό.
Παρόλα αυτά είναι απίστευτο ο σεβασμός που τους εκφράζει και η πειθαρχία τους.
Το service τους από την άλλη είναι εξαιρετικό! Είναι βέβαια τόσο έντονο, που πολλές φορές καταντούσε κουραστικό!
Επίσης για μια τέτοια πόλη, μου έκανε εντύπωση που δεν νιώσαμε στιγμή με την Έμμα να κινδυνεύουμε…Μπορεί να μην βρεθήκαμε στις αντίστοιχες περιοχές, αλλά παρόλο αυτά δεν υπήρξε στιγμή που νιώσαμε να απειλούμαστε από κάπου..
Από την άλλη βέβαια θεωρώ όμως ότι οι Ιάπωνες είναι και καταθλιπτικός λαός. Νιώθω ότι δεν έχουν ζωή.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά και μου έκανε τρομερή εντύπωση, που ένα βράδυ είχαμε πάει σε ένα μπαρ στο οποίο υπήρχαν στον τοίχο κολλημένες φωτογραφίες γυναικών και οι άντρες «έβγαιναν» ραντεβού με μια εικονική γυναίκα.
Δεν υπάρχει επικοινωνία….το βλέπεις παντού…ακόμα και σε παρέες που βρίσκονται μέσα στο μετρό.
Ένα άλλο βράδυ πάλι γνώρισα έναν Ιάπωνα ο οποίος ήταν παντρεμένος με ένα ρομπότ…!
twm: Θέλω να μου μιλήσεις ως Yatzer..και να μου πεις…τι θα ήθελες να έβλεπες περισσότερο στα ελληνικά σπίτια, μαγαζιά, που είχε μεγάλη απήχηση στην Ιαπωνία?
c.v: Θα ήθελα να υπήρχε γενικότερα η οργάνωση και η ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται τα πράγματα στην Ιαπωνία. Είναι απίστευτο για το πόσο γρήγορα κατασκευάζεται ένα κτήριο. Κάτι που δυστυχώς λείπει πολύ στην Ελλάδα..οργάνωση και παραγωγή.
Φυσικά και εντυπωσιάστηκα με τις τουαλέτες!! Οι γνωστές τουαλέτες ρομπότ που είναι γεμάτο κουμπάκια και φωτάκια!! Μάλιστα ήταν καταπληκτικό το γεγονός, ότι οι τουαλέτες των Mc.Donalds ήταν οι πιο καθαρές σύγχρονες τουαλέτες που έχω δει ποτέ..!
twm: Ως Κώστας Βογιατζής, πες μας 3 πράγματα που θα σου μείνουν αξέχαστα …..είτε από τους ανθρώπους, είτε από την πόλη αυτή..
c.v: 1. Είναι τρελαμένοι με τα κινητά τους τηλέφωνα!!!!Τα διακοσμητικά που κρέμονται από τα κινητά τους έχουν σίγουρα περισσότερο βάρος από το ίδιο το κινητό!
2. Κάθε φορά που βγάζουν φωτογραφία κάνουν το γνωστό σήμα της ειρήνης…Απίστευτο!!
Ανεξαιρέτως ηλικίας, το κάνουν όλοι! Τόσο που εθιστήκαμε και εμείς!
Αναρωτιέμαι όμως γιατί το κάνουν αυτό…προσωπικά θεωρώ ότι είναι ένα είδος αμηχανίας…
emma elizabeth & costas voyatzis |
3…και κάτι που ξεχώρισα στο Τόκυο γενικότερα ήταν τα ταξί!
Είναι εικαστικά αριστουργήματα! Το κάθε ένα και διαφορετικό! Με τις πόρτες να ανοίγουν αυτόματα, ο οδηγός να φοράει γάντια και καπέλο, με τους στολισμούς μέσα στο ταξί…δυστυχώς όμως δεν μιλάνε Αγγλικά..twm: Τέλος, θα θέλαμε να μας πεις ποια είναι η μεγαλύτερη εμπειρία που είχες κατά την διάρκεια σου εκεί……
c.v: Σίγουρα όλα ήταν μια μεγάλη εμπειρία που θα ήθελα να ζήσω ξανά..
Η στιγμή όμως που θα ξεχωρίσω ήταν ότι παρόλο που το Τόκυο είναι μια χαοτική πόλη, ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα να γίνομαι μια οικογένεια με όλο τον κόσμο του Design Week...Ίσως επειδή ήμασταν όλοι εξωγήινοι εκεί και αυτό μας έκανε να έρθουμε πιο κοντά και να βγαίνουμε όλοι μαζί.
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα αποκτούσα τόσους φίλους από τον χώρο αυτό και η χαρά μου ήταν, όταν μεγάλοι και κορυφαίοι designers γνώριζαν το yatzer και είχα την χαρά να μου εκδηλώσουν το θαυμασμό τους και την εκτίμησή τους….
twm: Άρα ποιος είναι ο στόχος του Yatzer για τα επόμενα χρόνια?
c.v: Να γίνουν όλοι Yatzer- zed!!
Βίντεο απο το Tokyo Design Week μπορείτε να δείτε στο http://www.yatzer.com/author/Emma-Elizabeth
Ο Κώστας Βογιατζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Μπήκε στο Φυσικό με επιτυχία αλλά στην πορεία ανακάλυψε τον κόσμο του Interior design και προχώρησε τις σπουδές του εκεί.
Ένα βράδυ την ώρα που φύλαγε σκοπιά στον στρατό , έγινε η σύλληψη της ιδέας για μια ιστοσελίδα που θα τον ταξίδευε στον χώρο του Design...
Εδώ και 4 χρόνια έχει επίσημα την παγκόσμια ιστοσελίδα για τον χώρο του Design και της Τέχνης, το www.yatzer.com και έχει δημιουργήσει μια οικογένεια- ομάδα, στην Ελλάδα, Αμερική και Λονδίνο.