Όταν γράφαμε το άρθρο με την ιστορία για τα 1000 tsuru (γερανούς με τεχνική origami-δείτε εδώ το σχετικό άρθρο δε φανταζόμασταν πόσο σύντομα ένα τραγικό γεγονός θα λάμβανε χώρα, τόσο συγκλονιστικό που θα επηρέαζε ανθρώπους σ όλο τον πλανήτη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο… Δε φανταζόμασταν οτι θα χρειαζόταν να φτιαχτούν 1000 tsuru για να ευχηθούμε για κάτι... κι όμως το Μάρτιο του 2011, ο σεισμός που ταρακούνησε την Ιαπωνία και οδήγησε σε ντόμινο καταστροφικών αποτελεσμάτων, επηρέασε συναισθηματικά μια «πολυεθνική» ομάδα εφήβων στο σχολείο St. Catherine’s British Embassy school.
Η Rosa Παπαδαντωνάκη, μαθήτρια του σχολείου, ένιωσε την ανάγκη να προσφέρει με τη βοήθεια συμμαθητών της, υποστήριξη προς την Ιαπωνία, μια χώρα την οποία φαίνεται να αγαπά πολύ έστω κι αν δεν την έχει επισκεφθεί ακόμα. Η Ρόζα λοιπόν και οι φίλες και συμμαθήτριές της Eva Hernando-Sanz, Kristine Yoshikawa, Raphaella Savaides, Estelle Koliopoulos, Marietta Vavlides και Elizabeth Doukas, ανέλαβαν δυναμικά να συντονίσουν ένα εθελοντικό έργο για τη συγκέντρωση χρημάτων για το Ταμείο αρωγής της Ιαπωνίας.
 |
| Η Ρόζα και τα origami της |
Η ίδια μας λέει «η κρίση στην Ιαπωνία επηρέασε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και εμού. Ένιωσα την υποχρέωση να βοηθήσω και να δείξω την υποστήριξή μου, καθώς νιώθω μια ιδιαίτερη έλξη προς την Ιαπωνία. Μαθαίνω τη γλώσσα εδώ και ένα χρόνο περίπου και ήμουν έτοιμη να επισκεφθώ την Ιαπωνία τον Απρίλιο αλλά το ταξίδι μου ακυρώθηκε λόγω της κρίσης που προήλθε από την 11η Μαρτίου.»
Η Ρόζα, ένα νέο κορίτσι, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πληγείσα περιοχή, συγκλονίστηκε από τα γεγονότα και αποφάσισε να μην κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια για τη χώρα που τόσο της κινεί το ενδιαφέρον. Συνεχίζει λοιπόν και μας λέει: «ο μόνος τρόπος που μπορούσα να σκεφτώ για να συνεισφέρω έτσι ώστε και να βοηθήσω και να έχει και κάποιο νόημα, ήταν το Origami Fundraising Project. Αφού έμαθα από την Ελληνο-Ιαπωνίδα Ανδριάνα Κάλφα πώς να φτιάχνω Ιαπωνικούς γερανούς με τεχνική οριγκάμι, έβαλα μια σειρά γερανούς σε ένα σπάγγο και το πήγα στο σχολείο και είπα στον επιτηρητή καθηγητή μου και τους φίλους μου για την ιδέα μου».
 |
| Η πολυεθνική ομάδα εφήβων! |
Ποια ήταν η ιδέα της λοιπόν? Απλή, λιτή και πρακτική αλλά και Ιαπωνκή, η ιδέα ήταν να φτιάξουν 1000 γερανούς οριγκάμι (την ιστορία για το νόημα του αριθμού 1000 μπορείτε να διαβάσετε σε παλιότερο άρθρο μας εδώ http://threewise-monkeys.blogspot.com/2010/12/1000-origami.html ) τα οποία θα πουλούσαν για το συμβολικό ποσό του ενός ευρώ το ένα, με σκοπό να συγκεντρώσουν 1000 ευρώ για να κατατεθούν στον Ιαπωνικό Ερυθρό Σταυρό. Ευχή των κοριτσιών ήταν να επανέλθει γρήγορα η Ιαπωνία στους κανονικούς της ρυθμούς και ο Ιαπωνικός λαός να παραμείνει δυνατός και εμψυχωμένος.
 |
| Η σχετική αφίσα! |
Η ιδέα της Ρόζας βρήκε άμεση ανταπόκριση και απήχηση ανάμεσα στους φίλους και συμμαθητές της, οι οποίοι έσπευσαν να μάθουν πώς να φτιάχνουν origami tsuru και να συνεισφέρουν στην προσπάθεια. Κάποιοι από τους συμμετέχοντες στο Project έφτιαξαν ακόμη και βραχιολάκια και σκουλαρίκια για να τα πουλήσουν, συνεισφέροντας ακόμη περισσότερο στο Ταμείο Αρωγής για την Ιαπωνία. Με μεγάλη χαρά η Ρόζα μας λέει ότι «ξεπεράσαμε τον αρχικό μας στόχο!! Πουλώντας τα 1000 οριγκάμι αλλά και τα μικροκοσμήματα των φίλων μας, συγκεντρώσαμε το ποσό των 1080 ευρώ»...
 |
| φτάχνοντας origami |
1080 ευρώ. 1080 ευρώ. Ίσως παλιότερα δε μας έκανε τόσο εντύπωση το νούμερο όμως, με την Ελλάδα και τα πορτοφόλια μας να κυκλοφορούν αδειανά, το ποσό των 1080 ευρώ φαντάζει εξωπραγματικό.
1080 ευρώ για την Ιαπωνία λοιπόν, από μια μικρή νεανική σχολική ομάδα με πολλή ευαισθησία και ανιδιοτελή προσπάθεια.
Ευχαριστούμε Ρόζα, Eva, Kristine, Raphaella, Estelle, Marietta, Elizabeth. Αποδείξατε ότι μια μικρή ομάδα, μπορεί να κάνει μια μεγάλη κίνηση, αρκεί να υπάρχει θέληση, όρεξη και αγάπη. Η προσπάθειά σας προς παραδειγματισμό μας...
 |
| οι "ένοχες" της προσπάθειας! |
