Ο Ιαπωνικός Δεκαπενταύγουστος...

 Αν νομίζατε ότι μόνο στην Ελλάδα μας τα πάντα νεκρώνουν την εβδομάδα του δεκαπενταύγουστου, δεν έχετε ακούσει ποτέ για το Obon , μια παρόμοια Ιαπωνική αργία. Το obon αποτελεί μια Βουδιστική εορτή, κατά την οποία εορτάζονται οι πρόγονοί μας. Οι Ιάπωνες πιστεύουν ότι στη διάρκεια του obon οι ψυχές των νεκρών προγόνων μας, έρχονται στη «Γη» για να επανασυνδεθούν προσωρινά με τους συγγενείς τους. Κάθε χρόνο λοιπόν τον Αύγουστο εκεί γύρω στις 13-15 του μηνός  τα πνεύματα των προγόνων μας επιστρέφουν κοντά μας, στον κόσμο των ζωντανών. Και παρότι ίσως ακούγεται λίγο θρίλερ, καμία σχέση με κάτι τρομακτικό...είναι ίσως η πιο ωραία γιορτή της Ιαπωνίας μετά τις ανθισμένες κερασιές (που δε γίνονται και τόσα δρώμενα). 

Ιαπωνικό Πανηγύρι

Μιας και η γιορτή αυτή λοιπόν πέφτει κατακαλόκαιρο είναι μια ευκαιρία να πάρουν οι Ιάπωνες εργαζόμενοι και την καλοκαιρινή αδειούλα τους- μη φανταστείτε 2-3 εβδομάδες- άντε καμιά φούλ εργάσιμη εβδομάδα στην καλύτερη περίπτωση. Κατά τη διάρκεια του obon γίνονται διάφορα όμορφα και «εξωτικά» -για τον τουρίστα- δρώμενα, είναι όμως και μια ευκαιρία για τους ντόπιους να χαλαρώσουν και να γιορτάσουν. 

ukiyo-e με θέμα τη θάλασσα της Ιαπωνίας

Πώς γιορτάζεται το obon λοιπόν? Συνήθως οι Ιάπωνες κρεμούν φαναράκια έξω από τα σπίτια τους ,για να βρουν τα πνεύματα των προγόνων το δρόμο τους προς το σπίτι ενώ γίνονται διάφοροι χοροί και πανηγύρια –πανηγύρια με σχετικά διαφορετικό νόημα από αυτό που μας έρχεται δυστυχώς πλέον στο μυαλό με το άκουσμα της λέξης πανηγύρια- ενώ σε κάθε μινιατούρα ναού που έχει κάθε σπίτι- κάτι σαν το δικό μας εικονοστάσι- προσφέρονται φαγητά, φρούτα και σάκε ώστε να φάει και να πιει το πνεύμα του κάθε προγόνου μας που θα μας επισκεφθεί. 

καμιντάνα, το Ιαπωνικό εικονοστάσι

Συνήθως μαζεύονται όλα τα μέλη της οικογένειας και πάνε στον οικογενειακό τάφο για να τον καθαρίσουν, να προσφέρουν λουλούδια και άλλα καλά και να χαιρετίσουν τους προγόνους. Η θρησκεία στην Ιαπωνία έχει περισσότερο να κάνει με την αγάπη και το σεβασμό προς τους προγόνους- με το απλοϊκό σκεπτικό ότι αν δεν υπήρχαν δε θα υπήρχαμε- παρά προς φόβο ή δέος προς τους θεούς. 

χαιρετισμός στον τάφο των προγόνων

Οι εκδηλώσεις του obon κανονικά κρατούν 3 μέρες αλλά η ημερομηνία έναρξης του κάθε φεστιβάλ διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Οι ρίζες του βασίζονται στον εξής μύθο: «μια φορά και έναν καιρό, ένας εκπαιδευόμενος μοναχός , κάνοντας διαλογισμό είδε ότι η συγχωρεμένη μητέρα του, υπέφερε και ήταν δυστυχισμένη. Στεναχωρημένος που το πνεύμα της μητέρας του δε μπορούσε να ηρεμήσει, ρώτησε τον Βούδα πώς θα μπορούσε να απαλλάξει τη μητέρα του από αυτή την κατάσταση. Ο Βούδας τον συμβούλευσε να κάνει προσφορές σε βουδιστές μοναχούς την 15^η μέρα του 7^ου μήνα (μην μπερδεύεστε! Σύμφωνα με το Κινέζικο ημερολόγιο –και αυτό που χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι Ιάπωνες- ο 7^ος μήνας είναι ο Αύγουστος). Ο μαθητευόμενος μοναχός ακολούθησε τα λόγια του και είδε τη μητέρα του να απελευθερώνεται! Παράλληλα όμως, «είδε» και το μέγεθος της θυσίας που έκανε η μητέρα του ώστε ο ίδιος να έχει ό,τι θέλει καθώς και την παντελή έλλειψη εγωισμού της. Ο μαθητευόμενος, ευγνώμων που η μητέρα του «σώθηκε» και χαρούμενος για την τόσο καλή καρδιά της, άρχισε να χορεύει και να τραγουδά από ευτυχία! Από αυτόν το χορό προέρχεται το obon-odori (odori σημαίνει χορός) , ο χορός που χορεύουν κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ. Αναλυτικά θα περιγράψουμε κάποια άλλη φορά τα ιαπωνικά φεστιβάλ ή πανηγύρια , omatsuri ιαπωνιστί.

χορός και Ιαπωνικά τύμπανα!

Κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ λοιπόν, οι Ιάπωνες φορούν τα καλοκαιρινά κιμόνο ή αλλιώς yukata, πάνε στα αντίστοιχα πανηγύρια, χορεύουν παραδοσιακούς χορούς, τρώνε παραδοσιακά φαγητά, πίνουν και διασκεδάζουν!

Στο τέλος της περιόδου του obon, τοποθετούνται φαναράκια στα ποτάμια και στις θάλασσες για να φύγουν και πάλι οι ψυχές... 

φαναράκια μέσα στα οποία φέυγουν οι ψυχες

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! Κι όσοι μείνετε εδώ στην πόλη... μην ανησυχείτε..κι εμείς εδώ θα είμαστε!!!

καλο καλοκαίρι!!!!