Απόκριες και.... kimono;! Ας βάλουμε τα πράγματα σε τάξη!

Καθώς οι αποκριάτικοι εορτασμοί πλησιάζουν στο απόγειό τους  πολύς κόσμος διασκεδάζει ξέφρενα σε πάρτυ με μασκαράδες και ξεσηκωτικές μουσικές. Κάποιοι άλλοι όμως- ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε!- κρύβονται σε μια σπιτική γωνιά, παρακαλώντας να τελειώσουν τα μασκαρέματα και  να μην ανακληθεί μια πολύ επίκαιρη τραυματική μνήμη….!:

(κάπου τη δεκαετία των ‘80s)

-«Μαμά, το Σάββατο είναι το αποκριάτικο πάρτυ του σχολείου»

-«Ωλαία! Τι σα ντυσείς;»

-«Δεν ξέρω… Η Μαρία θα ντυθεί νεράιδα…»

-«Γιατί ζεν βάζεις το κιμονό που σου έστειρε η σεία σου;»

-«Τι λες βρε μαμά;;; Και τι θα ντυθώ; Γιαπωνέζα;»

-«Ναι!»

-«Αφού είμαι Γιαπωνέζα κάθε μέρα!»

-«Ζεν έχεις όμως κάσε μέρα την ευκαιρία να ντύνεσαι ωραία!»

Δεν ήταν κάτι που χωρούσε διαπραγμάτευση! Ένα απλό κιμονό και ένα ζευγάρι geta ήταν πάντα διαθέσιμα στο σπίτι και οι πολλές κουβέντες  ήταν περιττές!

Grumpy monkey ντυμένη "Γιαπωνέζα" με την αδερφή της ντυμένη "τσολιάς"!

Ντυμένη «Γιαπωνέζα»-και όχι μεταμφιεσμένη δηλαδή!-  βουρ για το μασκέ πάρτυ του σχολείου! Και πάντα, με μαθηματική ακρίβεια, μετά το πρώτο μισό σάντουιτς ακουγόταν μια τσιριχτή φωνή κάπου μέσα από το παιδικό πλήθος που έλεγε:

-«Κοίτα μαμά!!! Κι άλλο κοριτσάκι ντυμένο γκέισα!!!»

Πρώτο εγκεφαλικό!

Και μετά από δευτερόλεπτα, από απόσταση αναπνοής πλέον:

-«Χα! Φοράς κι εσύ κιμονό σαν κι εμένα!»

Δεύτερο εγκεφαλικό!

Μια αγριεμένη ματιά προς τα βαριά βαμμένα βλέφαρα και ένα διακριτικό γρύλισμα προς τα στραβοβαμμένα κόκκινα χείλη, και μετά πίσω στο υπόλοιπο σάντουιτς και εσωτερική προσευχή να τελειώνει αυτή η μέρα!

Με μια απόσταση ασφαλείας πλέον από τον ψυχικό βρασμό εκείνης της εποχής, μπορούμε να δώσουμε κάποιες διευκρινίσεις πια!

Αγαπητή «συναδερφο-γκέισα»!

Χωρίς να θέλω να σε πληγώσω, εμένα η μητέρα μου δεν με είχε ντύσει «γκέισα»- δεν ήταν ακόμα εξοικειωμένη με την προοπτική να θεωρηθώ στα 8 μου γυναικείο ψυχαγωγικό στοιχείο…! Νομίζω στο μυαλό της με είχε ντύσει «καλεσμένη σε γάμο»!  Αλλά είναι συνήθης η σύγχιση στην Δύση, όπου επικρατεί η εντύπωση ότι κιμονό φορούν μόνο οι γκέισες-μέγιστη παρεξήγηση! Το κιμονό είναι για τους Ιάπωνες (λιγότερο τώρα, περισσότερο παλιότερα) , αυτό που είναι για τους Δυτικούς το "φούστα-μπλούζα, παντελόνι-πουκάμισο "κλπ! Δηλαδή, ένα ρούχο!

Ας δώσουμε μερικές διευκρινίσεις ως προς το κιμονό. Κιμονό σημαίνει "κάτι που φοριέται"!(ki= φοράω, mono= πράγμα). Και απέχει έτη φωτός από τη συνθετική φωσφοριζέ ρόμπα που έκανε θραύση στα αποκριάτικα πάρτυ των ‘80s!

1)      Το Ιαπωνικό κιμονό είναι παραδοσιακά μεταξωτό και κοστίζει μια μικρή (έως και μεγάλη) περιουσία. Για αυτόν τον λόγο-και επειδή δεν υπάρχει «μόδα» στα κιμονό ώστε να θεωρηθεί κάποιο «ξεπερασμένο»- τα κιμονό κληροδοτούνται από μητέρα σε κόρη, και όταν η οικογένεια δεν διαθέτει το κατάλληλο κιμονό για κάποια περίσταση, υπάρχει πάντα η δυνατότητα να νοικιάσεις ένα.

Kimono Fashion Show: Ελληνο-Ιαπωνικό Εμπορικό Επιμελητήριο

2)     Καθώς το κιμονό δεν είναι μόνο μια «παραδοσιακή» φορεσιά άλλα είδος ρουχισμού (δεν απαιτείται δηλαδή να υπάρχει εθνικός εορτασμός για να φορεθεί χωρίς παρεξήγηση-όπως η Ελληνική φουστανέλα!), υπάρχουν στην αγορά και κιμονό κατασκευασμένα με άλλα, πιο οικονομικά υφάσματα (όπως βαμβακερό σατέν, βαμβάκι, και διάφορα συνθετικά υφάσματα), τα οποία μπορούν να φορεθούν στην καθημερινή ζωή. Αυτά όμως δεν είναι για επίσημες εμφανίσεις.

3)     Στις επίσημες περιστάσεις (γάμους, κηδείες, κ.α.) οι συγγενείς οφείλουν να φορέσουν κιμονό.

Παραδοσιακό νυφικό & γαμπριάτικο κιμονό

4)     Τον παλιό καλό καιρό (πολύ παλιό) το να φορέσεις κιμονό σήμαινε να φορέσεις έως και 12 στρώσεις υφασμάτων σε ποικίλους χρωματικούς συνδυασμούς. Πλέον συνηθίζεται να φοριέται μόνο μια στρώση πάνω από ένα ή περισσότερα «εσώρουχα» (όπου «εσώρουχα»  οι απλές ρόμπες στο ίδιο στυλ με το εξωτερικό κιμονό, μόνο πιο απλά), και μόνο σε πολύ επίσημες περιστάσεις (ουσιαστικά αυτοκρατορικό γάμο) και στην πιο επιφανή από όλες τις Ιαπωνικές οικογένειες (αυτοκρατορική δηλαδή!) φοριούνται τα κιμονό με τις 12 στρώσεις. Ο χρωματικός συνδυασμός των στρώσεων αποκαλύπτει το γούστο και το πόσο ευγενικής καταγωγής είναι η κυρία που το φοράει.

Ο Αυτοκράτορας Akihito & η Αυτοκράτειρα Michiko, με επίσημη ενδυμασία σε γαμήλια τελετή λίγες μέρες πριν τον γάμο τους

5)     Οι εσωτερικές στρώσεις του κιμονό σκοπό είχαν και έχουν να εμποδίζουν την απευθείας επαφή του κορμιού με το πανάκριβο και δύσκολο στο πλύσιμο  (έως και αδύνατο σε κάποιες περιπτώσεις) ύφασμα του εξωτερικού ενδύματος.

6)     Το κιμονό δεν δένει με έναν απλό κόμπο μιας απλής ζώνης που περνάει μέσα από διακριτικές θηλιές, όπως στην κλασική ρόμπα. Όσο περίπλοκο είναι το ίδιο το κιμονό, είναι και ο τρόπος με τον οποίο το δένουμε: Εμπλέκονται συνήθως διάφορα κορδόνια , μαντήλια και ειδικοί κόμποι που κρατούν το κιμονό στη θέση του και το τελειωτικό δέσιμο γίνεται με το obi, μια φαρδιά υφασμάτινη ζώνη, εξίσου ιδιαίτερη σε ποιότητα και σχέδια με το κιμονό (κάποιες φορές τείνει να κοστίζει περισσότερο και από ολόκληρο το ρούχο!), η οποία δένει πίσω, με διάφορους τρόπους που παράγουν ποικίλα σχέδια.

Extreme σχέδια δεσίματος του obi

7)     Τα κιμονό φοριούνται με παραδοσιακά παπούτσια που λέγονται zori ή geta (και μοιάζουν με σαγιονάρες) και λευκά καλτσάκια μέχρι τον αστράγαλο, με αντίστοιχη διχάλα.

zori

8)     Ένα κιμονό κλείνει πάντα με την αριστερή πλευρά πάνω από τη δεξιά (δεν το ξέρατε, ε; λογικό!)-η μόνη περίπτωση στην οποία γίνεται το ανάποδο κλείσιμο είναι σε μακαρίτες… (φαντάζεστε λοιπόν, πόσο σκιαζόταν αυτή η έρμη η Ιαπωνέζα μητέρα όταν έβλεπε στα αποκριάτικα πάρτυ μικρούς αναστημένους «μακαρίτες» να περιφέρονται περιχαρείς χορεύοντας ska ska skasusu!)

9)     Χάρη στην πολυπλοκότητα του να φορεθεί ένα κιμονό, συνήθως χρειάζεται η βοήθεια κάποιου τρίτου, και υπάρχουν άνθρωποι επίσημα διαπιστευμένοι για αυτή τη δουλειά!

10) Τα ανδρικά κιμονό διατίθενται σε διάφορα μεγέθη. Τα γυναικεία όχι. Βγαίνουν σε ένα μέγεθος και όλα τα απαραίτητα «συμμαζέματα» γίνονται κάτω από το obi!

11)  Η επιλογή του κιμονό και των αξεσουάρ πρέπει να ανταποκρίνεται στην ηλικία της γυναίκας, την οικογενειακή της κατάσταση και την περίσταση για την οποία έχει φορεθεί.

12)  Ήθισται οι ανύπαντρες γυναίκες να φοράνε κιμονό με μακριά μανίκια ενώ οι παντρεμένες με πιο κοντά μανίκια.

13)  Τα πιο απλά βαμβακερά κιμονό που φοριούνται περισσότερο στην Ιαπωνία, το καλοκαίρι ιδίως, λέγονται yukata.

Hungry Monkey φορώντας yukata, με μια φίλη, ένα ζεστό πρωινό!

14) Η ένδυση μιας γυναίκας με κιμονό θεωρείται ότι έχει ολοκληρωθεί όταν έχουν φορεθεί και τα κατάλληλα αξεσουάρ στα μαλλιά, έχει γίνει το κατάλληλο μακιγιάζ (ξέρατε ότι θεωρείται αγένεια μια ενήλικη γυναίκα να κυκλοφορεί άβαφτη στην Ιαπωνία;!) και έχει επιλεγεί το κατάλληλο τσαντάκι.

Και άλλα πολλά! Για αυτό σας λέω! Ντυθείτε καλύτερα Σούπερ-Μαν! Ποιες οι πιθανότητες να έρθει αυτοπροσώπως να σας υποδείξει τα ενδυματολογικά σας λάθη ενώ μόνο σας μέλημα είναι να διασκεδάσετε κι αυτές τις Απόκριες;;;!!!!

Καλές Απόκριες & Καλά Κούλουμα!