Μια πρώτη γεύση από την χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου..!!

Η χιλιομετρική απόσταση των δυο χωρών , Ελλάδας-Ιαπωνίας, είναι σίγουρα αρκετά μεγάλη, οι πολιτισμοί και οι τέχνες διαφέρουν εξίσου πολύ, οι άνθρωποι, η γλώσσα, οι καθημερινές συνήθειες.....Δεν έχουμε όμως σκεφτεί ότι και οι δυο χώρες αντιπροσωπεύουν και είναι παγκοσμίως γνωστές για ένα ξεχωριστό δένδρο η καθεμιά – σύμβολο που μέχρι και σήμερα μας μεταφέρει όμορφες εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές....

Και δεν μιλάμε παρά μόνο για την Ελιά και την Κερασιά!!

Στις 22 Σεπτεμβρίου λοιπόν, στο χώρο του κινηματογράφου Cool Tymvos (Δημοσθένους 12, Παραλία Μαραθώνος), φιλοξενείται μια όμορφη εκδήλωση που θα φέρει πολύ κοντά τις δυο αυτές χώρες. Μια βραδιά που καλεί όλους εμάς να ενεργοποιήσουμε τις πέντε αισθήσεις μας και να δείξουμε ακόμα και τον σεβασμό μας στα θύματα της Φουκοσίμα.

Μια βραδιά που οργανώνει η επιτροπή CHERRY BLOSSOM AND OLIVE BRANCH σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιαπωνίας.

Το αναλυτικό πρόγραμμα το επισυνάπτουμε ακόλουθα και να θυμίσουμε ότι η είσοδος είναι ελεύθερη!!

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης

20.00 Έκθεση Φωτογραφίας με θέμα το τσουνάμι / των Bon Koizumi και Hirokazu Ohashi. Έκθεση μικρογραφίας του γλυπτού «Το Πνεύμα του Ερμή» του Masaaki Noda

20.30 Χαιρετισμός εκ μέρους της Οργανωτικής Επιτροπής από τον κ. Σπύρο Ζαγάρη (τ. Δήμαρχο Μαραθώνος)

20.35 Χαιρετισμός από τον κ. Susumu Ueda, Πρόξενος  της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Αθήνα

20.40 Προβολή ταινιών μικρού μήκους: “Message from Japan” για ένα μουσικό συγκρότημα /“Message from Nadeshiko Japan” για την Εθνική Γυναικών

21.00 Μουσική παράσταση με τους Κaoru Shimizu, mezzo-soprano, Συγκρότημα «ANEMOS»:  Κώστας Χατζόπουλος & Κατερίνα Νιτσοπούλου σε πρώτη παρουσίαση μελοποιημένων HAIKU

22.00 Δεξίωση

Kappa…όπως λέμε Kappa- Maki Σούσι….!!!

 

Κι όμως τα συγκεκριμένα Κάππα , δεν θα τα βρείτε σε κανένα Ιαπωνικό εστιατόριο…μιας και πρόκειται για ένα υπερφυσικό μυθικό ον!!

Την αφορμή να γράψουμε για τα Kappa, μας την έδωσε η Ιαπωνική ταινία που προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας, με τίτλο “ Underwater Love “ του Shinji Imaoka.

 Σύμφωνα με την Ιαπωνική μυθολογία, τα Kappa, είναι ένα ξωτικό του νερού που απεικονίζεται σαν μια ανθρωποειδής  μορφή και περίπου με το μέγεθος ενός παιδιού!

Πολλοί βέβαια, εντοπίζουν τις ρίζες του σε προηγούμενη κινέζικη μυθολογία, αλλά σύμφωνα με κάποια έργα τέχνης και κείμενα που βρέθηκαν πριν από τον 8^ο αιώνα, μαρτυρούν πως προέρχεται από μια ανάμειξη παραδόσεων από θεότητες και χαρακτηριστικά του Βουδισμού και του Σιντοϊσμού.

Τα Kappa ζουν  στις λίμνες και τα ποτάμια, μυρίζουν σαν ψάρια και απεικονίζονται με το σώμα μιας χελώνας, όπως το κεφάλι, τα άκρα και το κέλυφος .Έχουν μακριά μαλλιά και στην κορυφή του κεφαλιού έχουν μια εσοχή για να συγκρατούν το νερό, το οποίο είναι και η πηγή δύναμής τους.Το χρώμα τους είναι κιτρινοπράσινο, αν και  μερικοί δε λένε , ότι μπορεί να αλλάξει το χρώμα του , όπως αλλάζει και ο χαμαιλέοντας.

Έχουν περίπου το μέγεθος ενός παιδιού, ηλικίας 6 εως 10, καταλαβαίνουν την Ιαπωνική γλώσσα και τους αρέσει να αντιμετωπίζουν διάφορες δοκιμασίες, όπως το να παλέψουν σε έναν αγώνα σούμο.

Για ποιον λόγο όμως υπάρχουν αυτά τα φανταστικά πλάσματα?

Κατά καιρούς έβγαιναν μύθοι και μυθοπλασίες για να εξυπηρετήσουν διάφορες ανάγκες κοινωνικές, πολιτιστικές κ.ο.κ

Το θρυλικό αυτό πλάσμα, λέγεται ότι χρησιμοποιείται για να φοβίσει τα παιδιά , για τους κινδύνους που κρύβονται στα νερά. Παρόλα αυτά , τα Kappa δεν θεωρούνται και τόσο αθώα.

Έχουν κατηγορηθεί ότι προσπαθούν να δελεάσουν τους ανθρώπους και να τους προκαλέσουν σε πάλη. Άλλες ιστορίες πάλι λένε ότι σε Kappa οφείλονται αρκετοί πνιγμοί ανθρώπων και ζώων, βιασμοί γυναικών και απαγωγές.

Σίγουρα υπάρχουν διάφοροι μύθοι και ιστορίες , οι οποίες δικαιολογούν την ύπαρξη αυτών των ξωτικών.

Οι ιστορίες αυτές, αλλάζουν από τόπο σε τόπο, από χωριό σε χωριό.

Κάποιοι θεωρούν τα Kappa, κακό σημάδι, κάποιοι τα θεωρούν καλό σημάδι.

Μέχρι τώρα, απεικονίζονται σε αρκετές Σιντοϊστικές εικόνες και συνήθως προαναγγέλλουν κάποιο θάνατο, ειδικά όταν δεν έχουν αρκετό νερό στην εσοχή του κεφαλιού τους.

Παρόλα αυτά , τα Kappa,  μπορούν να γίνουν φίλοι των ανθρώπων με αντάλλαγμα κάποιο δώρο ή δίνοντάς τους αρκετά αγγούρια, που σύμφωνα με τον μύθο , είναι και η τροφή ενός Kappa!!

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που υπάρχει και η γνωστή ονομασία σούσι, το Kappa-Maki, το οποίο είναι με αγγούρι και θα σας δώσουμε την συνταγή του, στο άμεσο μέλλον!!

Αν λοιπόν βρεθείτε στην Ιαπωνία και έχετε την τύχη να δείτε κάποιο Kappa, όπως η πρωταγωνίστρια στην ταινία Underwater Love, μην ξεχάσετε τροφοδοτηθείτε από αγγούρια και νερό!!!

 Στα πλαίσια´ Νύχτες Πρεμιέρας´, θα έχετε την δυνατότητα να δείτε αρκετές Ιαπωνικές ταινίες και το αφιέρωμα στον Ιάπωνα σκηνοθέτη Γιασούζο Μασουμούρα.

Περισσότερες πληροφορίες στο http://www.cinemanews.gr/v5/aiff2011/index.php

 http://www.youtube.com/watch?v=DTxy1-YhRqQ Underwater Love Trailer

Ο Ιαπωνικός Δεκαπενταύγουστος...

 Αν νομίζατε ότι μόνο στην Ελλάδα μας τα πάντα νεκρώνουν την εβδομάδα του δεκαπενταύγουστου, δεν έχετε ακούσει ποτέ για το Obon , μια παρόμοια Ιαπωνική αργία. Το obon αποτελεί μια Βουδιστική εορτή, κατά την οποία εορτάζονται οι πρόγονοί μας. Οι Ιάπωνες πιστεύουν ότι στη διάρκεια του obon οι ψυχές των νεκρών προγόνων μας, έρχονται στη «Γη» για να επανασυνδεθούν προσωρινά με τους συγγενείς τους. Κάθε χρόνο λοιπόν τον Αύγουστο εκεί γύρω στις 13-15 του μηνός  τα πνεύματα των προγόνων μας επιστρέφουν κοντά μας, στον κόσμο των ζωντανών. Και παρότι ίσως ακούγεται λίγο θρίλερ, καμία σχέση με κάτι τρομακτικό...είναι ίσως η πιο ωραία γιορτή της Ιαπωνίας μετά τις ανθισμένες κερασιές (που δε γίνονται και τόσα δρώμενα). 

Ιαπωνικό Πανηγύρι

Μιας και η γιορτή αυτή λοιπόν πέφτει κατακαλόκαιρο είναι μια ευκαιρία να πάρουν οι Ιάπωνες εργαζόμενοι και την καλοκαιρινή αδειούλα τους- μη φανταστείτε 2-3 εβδομάδες- άντε καμιά φούλ εργάσιμη εβδομάδα στην καλύτερη περίπτωση. Κατά τη διάρκεια του obon γίνονται διάφορα όμορφα και «εξωτικά» -για τον τουρίστα- δρώμενα, είναι όμως και μια ευκαιρία για τους ντόπιους να χαλαρώσουν και να γιορτάσουν. 

ukiyo-e με θέμα τη θάλασσα της Ιαπωνίας

Πώς γιορτάζεται το obon λοιπόν? Συνήθως οι Ιάπωνες κρεμούν φαναράκια έξω από τα σπίτια τους ,για να βρουν τα πνεύματα των προγόνων το δρόμο τους προς το σπίτι ενώ γίνονται διάφοροι χοροί και πανηγύρια –πανηγύρια με σχετικά διαφορετικό νόημα από αυτό που μας έρχεται δυστυχώς πλέον στο μυαλό με το άκουσμα της λέξης πανηγύρια- ενώ σε κάθε μινιατούρα ναού που έχει κάθε σπίτι- κάτι σαν το δικό μας εικονοστάσι- προσφέρονται φαγητά, φρούτα και σάκε ώστε να φάει και να πιει το πνεύμα του κάθε προγόνου μας που θα μας επισκεφθεί. 

καμιντάνα, το Ιαπωνικό εικονοστάσι

Συνήθως μαζεύονται όλα τα μέλη της οικογένειας και πάνε στον οικογενειακό τάφο για να τον καθαρίσουν, να προσφέρουν λουλούδια και άλλα καλά και να χαιρετίσουν τους προγόνους. Η θρησκεία στην Ιαπωνία έχει περισσότερο να κάνει με την αγάπη και το σεβασμό προς τους προγόνους- με το απλοϊκό σκεπτικό ότι αν δεν υπήρχαν δε θα υπήρχαμε- παρά προς φόβο ή δέος προς τους θεούς. 

χαιρετισμός στον τάφο των προγόνων

Οι εκδηλώσεις του obon κανονικά κρατούν 3 μέρες αλλά η ημερομηνία έναρξης του κάθε φεστιβάλ διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. Οι ρίζες του βασίζονται στον εξής μύθο: «μια φορά και έναν καιρό, ένας εκπαιδευόμενος μοναχός , κάνοντας διαλογισμό είδε ότι η συγχωρεμένη μητέρα του, υπέφερε και ήταν δυστυχισμένη. Στεναχωρημένος που το πνεύμα της μητέρας του δε μπορούσε να ηρεμήσει, ρώτησε τον Βούδα πώς θα μπορούσε να απαλλάξει τη μητέρα του από αυτή την κατάσταση. Ο Βούδας τον συμβούλευσε να κάνει προσφορές σε βουδιστές μοναχούς την 15^η μέρα του 7^ου μήνα (μην μπερδεύεστε! Σύμφωνα με το Κινέζικο ημερολόγιο –και αυτό που χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι Ιάπωνες- ο 7^ος μήνας είναι ο Αύγουστος). Ο μαθητευόμενος μοναχός ακολούθησε τα λόγια του και είδε τη μητέρα του να απελευθερώνεται! Παράλληλα όμως, «είδε» και το μέγεθος της θυσίας που έκανε η μητέρα του ώστε ο ίδιος να έχει ό,τι θέλει καθώς και την παντελή έλλειψη εγωισμού της. Ο μαθητευόμενος, ευγνώμων που η μητέρα του «σώθηκε» και χαρούμενος για την τόσο καλή καρδιά της, άρχισε να χορεύει και να τραγουδά από ευτυχία! Από αυτόν το χορό προέρχεται το obon-odori (odori σημαίνει χορός) , ο χορός που χορεύουν κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ. Αναλυτικά θα περιγράψουμε κάποια άλλη φορά τα ιαπωνικά φεστιβάλ ή πανηγύρια , omatsuri ιαπωνιστί.

χορός και Ιαπωνικά τύμπανα!

Κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ λοιπόν, οι Ιάπωνες φορούν τα καλοκαιρινά κιμόνο ή αλλιώς yukata, πάνε στα αντίστοιχα πανηγύρια, χορεύουν παραδοσιακούς χορούς, τρώνε παραδοσιακά φαγητά, πίνουν και διασκεδάζουν!

Στο τέλος της περιόδου του obon, τοποθετούνται φαναράκια στα ποτάμια και στις θάλασσες για να φύγουν και πάλι οι ψυχές... 

φαναράκια μέσα στα οποία φέυγουν οι ψυχες

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! Κι όσοι μείνετε εδώ στην πόλη... μην ανησυχείτε..κι εμείς εδώ θα είμαστε!!!

καλο καλοκαίρι!!!!

3rd myth buster

"Ιαπωνία= Κίνα;;;"

 

«Να ένα Κινεζάκι!»

Έχει συμβεί αναμφισβήτητα σε όλους μας (εμάς, τους Ελληνοϊάπωνες) και για καιρό πιστεύαμε ότι ήταν ένα αθώο λάθος, απλά θέμα έλλειψης εξοικείωσης με τους διαφορετικούς λαούς. 

Θεωρούσαμε δηλαδή ότι όπως κι εμείς λέγαμε όλους τους ανοιχτόχρωμους γαλανομάτηδες «Σουηδούς», όλους τους κοκκινοτρίχηδες «Ιρλανδούς», έτσι και όλος ο κόσμος έλεγε όλους τους «σχιστομάτηδες» «Κινέζους». Από απλή άγνοια και χάριν γενίκευσης.

Ήρθαν όμως στην πορεία κάποιες συναντήσεις, κάποιοι διάλογοι, που μας έκαναν να αναρωτηθούμε αν ο κόσμος-κυρίως της Ελλάδας- ξέρει για τι πράγμα μιλάμε όταν λέμε «Ιαπωνία» και «Κίνα».

Και καταλήξαμε στο ότι πρέπει να εντάξουμε το θέμα σε ένα ακόμα myth buster, γιατί πραγματικά υπάρχει ανάγκη να ξεκαθαρίσουμε ότι:

Η Ιαπωνία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κίνα!!!

Photo by C.Houliaras & T.Katsimihas

Πολλοί θα σπεύσουν να κοροϊδέψουν «τι; Για «Λαίδη» μας περάσατε; Που έβλεπε το τσουνάμι και μιλούσε για τις καταστροφές στην «Κίνα»;»

Έλα μου ντε που εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν είναι η μόνη που φέρει τέτοια παραπληροφόρηση…. Δεν είναι λίγες οι φορές που μας έχουν ρωτήσει:

«Από πού είσαι;»

«Είναι η μητέρα μου/ο πατέρας μου από Ιαπωνία»

«Α! Μιλάς Κινέζικα;!»

«……(κενό ανταπόκρισης)»

Ή που μας έχουν συστήσει ως «Ελληνο-ιαπωνέζες» και μας ρωτούν:

«Και πηγαίνεις συχνά στην Κίνα;»

«μμμμ… Όχι, συνήθως κατεβαίνω τέρμα»

Και άλλα πολλά που έκαναν συνήθως την παραπληροφόρηση των Αμερικανών ότι η Ελλάδα είναι ένα τροπικό νησί, καρφί στον Ισημερινό όπου έχουμε πάντα καλοκαίρι, να φαντάζει πταίσμα…

Αν και για όσους παρακολουθούν το μπλογκ, δε νομίζουμε ότι χρειάζεται η διευκρίνιση, εμείς θα την κάνουμε για να έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη. Και επαναλαμβάνουμε:

Η Ιαπωνία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κίνα!!

Είπαμε! Ιαπωνία δεν είναι Κίνα! (Photo by C.Houliaras & T.Katsimihas)

Θα παραθέσουμε κάποια στοιχεία, γεωγραφικά, ιστορικά, ανθρωπολογικά, καθημερινά κλπ για να καλύψουμε το θέμα όσο νομίζουμε ότι χρειάζεται:

1)      Η Ιαπωνία είναι χώρα! Με πρωτεύουσα το Τόκυο

Χάρτης Ιαπωνίας

2)     Είναι ουσιαστικά ένα σύμπλεγμα 6,852 νησιών, που απλώνεται κατά μήκος της ακτογραμμής της Ανατολικής Ασίας, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Δεν διαθέτει ηπειρωτικό κομμάτι. Τα κύρια νησιά της είναι τέσσερα (4), τα Hokkaido, Honshu, Shikoku & Kyushu

3)     Το όνομα της χώρας (Nippon ή Nihon  στα Ιαπωνικά) σημαίνει «καταγωγή/αρχή» και «ήλιος», ή αλλιώς-όπως είναι και γνωστή- «Χώρα του ανατέλλοντος ηλίου». Η σημαία της είναι το λευκό φόντο με τον κατακόκκινο κύκλο στη μέση.

4)     Ο πληθυσμός της χώρας ξεπερνά τον αστρονομικό-για εμάς- αριθμό των 127 εκατομμυρίων ανθρώπων, το οποίο όμως δεν συγκρίνεται επ’ ουδενί με τα 1,3 δις. Κινέζων!

5)     Η επίσημη γλώσσα είναι τα Ιαπωνικά, τα οποία διαφέρουν από τα Κινεζικά, και ηχητικά και στον γραπτό λόγο. Τα Ιαπωνικά είναι συλλαβική γλώσσα και επομένως ακούγονται πιο ήπια στο αυτί από ότι τα Κινεζικά, που έχουν πολλά σύμφωνα. 

6)     Η αλήθεια είναι όμως ότι τα Ιαπωνικά διαθέτουν 3 γραφές (hiragana, katakana, kanji), οι οποίες χρησιμοποιούνται παράλληλα στον γραπτό λόγο, η μία εκ των οποίων (kanji) είναι τα Κινεζικά ιδεογράμματα. Ο τρόπος που προφέρονται τα γράμματα αυτά και οι λέξεις στις οποίες αντιστοιχούν, είναι εντελώς διαφορετικός από τον Κινεζικό τρόπο. Παρόλα αυτά, σε μεγάλη ανάγκη, ένας Ιάπωνας και ένας Κινέζος, μπορούν να συνεννοηθούν για τα βασικά μέσω γραφής. Σε πολύ μεγάλη ανάγκη όμως!

Hiragana & Katakana(τα Kanji είναι πάρα πολλά για να χωρέσουν!)

7)     Ο πληθυσμός της Ιαπωνίας χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια, αποτελούμενος κατά 98,5% από Ιάπωνες και μόνο 1.5% άλλες εθνικές ομάδες.

8)    Το πολίτευμα της Ιαπωνίας είναι η Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, σε αντίθεση με την Μονοκομματική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κίνας

9)     Το προσδόκιμο ζωής στην Ιαπωνία είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο (τι πίνουν και δεν μας δίνουν!) και φτάνει τα 82,17 χρόνια-για τους άντρες είναι78,87 και για τις γυναίκες 85,66 (κυρίες μου, μήπως να πηγαίναμε κατά Ιαπωνία μεριά;!)

80βάλε & keeps on walking!

10) Η επίσημη θρησκεία της Ιαπωνίας είναι ο Σιντοϊσμός, ενώ υπάρχουν και πολλοί Βουδιστές. Η Κίνα έχει κυρίως Βουδιστές και Ταοϊστές. Και αυτό τώρα τελευταία, δειλά δειλά, γιατί ως γνωστόν επί Κομουνισμού θρησκεία δεν αναγνωρίζεται…

11)  Η γενετική καταγωγή των Ιαπώνων, αν και όχι ξεκάθαρη, θεωρείται ότι είναι Κινεζικής και Κορεατικής καταβολής. Εξ’ ου και οι βασικές ομοιότητες στο παρουσιαστικό των ανθρώπων από τις χώρες αυτές. Παρόλα αυτά, μετά τις αρχικές προσμίξεις, το κάθε έθνος μετεξελίχθηκε ξεχωριστά-ειδικά δεδομένου ότι η Ιαπωνία είναι και νησιωτική χώρα αποκομμένη από την ηπειρωτική γη-με αποτέλεσμα να διαφέρουν σε αρκετά φαινοτυπικά χαρακτηριστικά.

12) Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά; Είναι δύσκολο να πει κανείς με βεβαιότητα, και για αυτό τα παραθέτουμε με κάθε επιφύλαξη. Υποτίθεται ότι οι Ιάπωνες έχουν πιο ελαφριά απόχρωση δέρματος από τους Κινέζους-πράγμα που ίσως και να σχετίζεται και με την ειδική φροντίδα του δέρματος (κρέμες, αντιηλιακά, ομπρέλες) που είναι προτεραιότητα στην καθημερινότητα των Ιαπωνίδων, κυρίως. Επίσης έχουν πιο στρογγυλό σχήμα προσώπου, ενώ οι Κινέζοι έχουν περισσότερες γωνίες. Διαφορές υπάρχουν και στα μάτια (των Ιαπώνων θεωρούνται πιο μεγάλα), σε συνδυασμό με το ύψος των ζυγωματικών. Η αλήθεια όμως είναι ότι καθώς οι Κινέζοι αποτελούν ένα τεράστιο σύνολο, από πολλές διαφορετικές καταγωγές, παρουσιάζουν οι ίδιοι μες στον πληθυσμό τους μια αρκετά μεγάλη ποικιλία εξωτερικών χαρακτηριστικών, με αποτέλεσμα κάποιοι Κινέζοι να μοιάζουν περισσότερο με Ιάπωνες παρά κάποιοι Ιάπωνες!

13) Έντονες διαφορές-και ίσως ένας πιο σίγουρος τρόπος να ξεχωρίσει κάποιος έναν Ιάπωνα από έναν Κινέζο από το να κοιτάει επίμονα τα μάτια του ή τα ζυγωματικά του- υπάρχουν στον τρόπο ντυσίματος και στη γλώσσα του σώματος. Οι Ιάπωνες υποκλίνονται για οποιονδήποτε λόγο-οι Κινέζοι δεν το έχουν αυτό στην κουλτούρα τους- και αν ξεφυλλίσετε κανένα περιοδικό μόδας, ή παρακολουθήσετε γκρουπ τουριστών στην Ακρόπολη, θα καταλάβετε γιατί σας παραθέτουμε σε κάτι τόσο επιφανειακό σαν αναγνωριστικό μέσο!

Διαφορετικές κλίσεις υπόκλισης

14) Πέρα όμως από τις διαφορές των δύο χωρών, υπάρχουν και ομοιότητες: αυτές αφορούν γενετικά χαρακτηριστικά (που είναι συνήθως γενικά χαρακτηριστικά των Ασιατικών λαών), όπως η δυσανεξία στα γαλακτοκομικά προϊόντα καθώς επίσης η έλλειψη του ενζύμου που μεταβολίζει το αλκοόλ (με αποτέλεσμα να γίνονται κόκκινοι και να μεθούν με πολύ μικρότερη ποσότητα αλκοόλ από άλλες εθνότητες), καθώς επίσης και κάποια φαγητά, κυρίως Κινέζικες συνταγές που βρήκαν τον δρόμο τους για τις κουζίνες της Ιαπωνίας και κέρδισαν την αγάπη των Ιαπώνων.

Ιαπωνική κουζίνα δεν είναι ΜΟΝΟ ωμά όμως..

ζί15)  Είπαμε υπάρχουν ομοιότητες, αλλά σε γενικές γραμμές η Ιαπωνική και η Κινεζική κουζίνα διαφέρουν πάρα πολύ. Εκεί που η Ιαπωνική κουζίνα χρησιμοποιεί πολλά υλικά ωμά ή ελαφρά μαγειρεμένα (φρέσκα λαχανικά, ψάρια κλπ) και προτιμά να κρατάει τις γεύσεις της ελαφριές και διακριτικές, η Κινεζική κουζίνα , την οποία επίσης για πολλά χρόνια, μέχρι να γίνει το μπαμ και να γεμίσει η Αθήνα Ιαπωνικά εστιατόρια (κυρίως «σουσάδικα»), οι Έλληνες την ταύτιζαν με την Ιαπωνική, επιδίδεται κυρίως σε τηγανιτά πιάτα, πηχτές σούπες και έντονες σάλτσες με πολλά μπαχαρικά.

ένα κινέζικο "πιάτο" με τις σαλτσούλες του και τα μπαχάρια

(

16) Και για να κλείσουμε, έχετε υπόψη σας ότι το να πεις έναν Ιάπωνα Κινέζο και το αντίθετο, ή το να εκθειάσεις την μια χώρα έναντι της άλλης στο λάθος άτομο, θα προκαλέσει μια ελαφρά δυσαρέσκεια. Περισσότερο στους παλιούς παρά στους νέους, αλλά… Αυτή πηγάζει από τα παλιά τα χρόνια, τα χρόνια των πολέμων μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας-όπου η Ιαπωνία προσπαθούσε να κυριαρχήσει επί της Κίνας και να επεκτείνει τα σύνορά της ,οπότε είναι ο κακός «κατακτητής» για τους Κινέζους, και από την άλλη πλευρά γιατί οι Ιάπωνες (εντάξει, το ομολογούμε! Καλοί καλοί, αλλά έχουν μια έμφυτη «υπεροψία» ότι έχουν μια ευγενική καταγωγή κλπ) θεωρούν ότι η Ιαπωνία της κουλτούρας, της υπεροχής, της εξέλιξης, της ποιότητας, της δύναμης , δεν πρέπει να συγχέεται με ένα έθνος που επιδίδεται σε φτηνές μαζικές παραγωγές, συνήθως χαμηλής ποιότητας, και που μέσα στην υπερβολικά πολυπληθή της ύπαρξη δεν δύναται να εξασφαλίζει ποιότητα ζωής, καλό βιοτικό επίπεδο στους πολίτες της.

Δώρο για τον Ιάπωνα πεθερό; Δεν νομίζω!

Χωρίς μικρότητες, με απόλυτο σεβασμό και στους δύο πληθυσμούς (για την Ιαπωνία τα λέμε συνέχεια, αλλά και η Κίνα είναι χώρα με σημαντικό πολιτισμό πολλών ετών που έχει προσφέρει και σημαντικές βάσεις στον Ιαπωνικό, και με εντυπωσιακούς ρυθμούς εξέλιξης και εισχώρησης στις σύγχρονες αγορές), κλείνουμε και αυτό το myth buster με την ελπίδα να ξεκαθάρισαν κάποια λίγα πράγματα.

Και προς Θεού! Αν τύχει να πάτε να γνωρίσετε νέα πεθερικά και είναι Ιάπωνες, μην αγοράσετε οτιδήποτε “made in China”!!! Μπορεί να (ΘΑ) παρεξηγηθούν! Παρόλο που η ίδια η Ιαπωνία έχει πλέον πολλά εργοστάσιά της στην Κίνα! ΚΑι ίσως τότε να μην σας δώσουν το "made in Japan" χέρι της κόρης τους!